Η Εποποιία της Επιπολαιότητας και η Φωνή της Συνείδησης
Είστε στη μέση ενός παγοκαταράκτη και θέλετε να υποχωρήσετε. Αν δεν θέλετε να αφήσετε μια βίδα και έχει αρκετό αλλά και καλό πάγο κάνετε ένα Abalakov. Τί γίνεται όμως στη περίπτωση που έχετε ξεχάσει το ειδικό σύρμα – γατζάκι η Αγγλιστί Abalakov hook που σας επιτρέπει να τραβήξετε το κορδονέτο μέσα απο την παγοτρυπίδα?
Τρόπος πρώτος (ντεμοντέ και για τους τεχνίτες ή πολύ κωλόφαρδους) : Περνάτε το κορδονέτο απο τη μία και με τέχνη στρίβοντας και σπρώχνοντας το, καταφέρνετε να βγεί απο την άλλη. Σε αυτή τη περίπτωση κοιτάζετε με εξυπναδίστικο χαμόγελο το σχοινοσύντροφο σας και του κλείνετε το μάτι. Κατεβαίνετε πρώτος και τον αφήνετε να απορεί και να θαυμάζει ..
Τρόπος δεύτερος ( μοντέρνος, για τους πολύ τεχνίτες) : Περνάς το κορδονέτο απο τη μία, παρατηρείς οτι πατώνει εκεί που σμίγουν τα δύο τούνελ και βάζεις από την άλλη τη βίδα. Την βιδώνεις όσο περισσότερο γίνεται ελπίζοντας οτι θα καρφώσεις το κορδονέτο με τα δόντια της βίδας και βγάζοντας την θα το τραβήξεις σιγά σιγά προς τα έξω. Θέλει πολλές προσπάθειες για να βγεί το κορδονέτο και δέ ν δουλεύει με κέβλαρ. Με Dyneema ή Νάιλον αν βγάλεις το εσωτερικό αρπάζει πολύ πιο εύκολα πάνω στη βίδα και γίνεται πολύ πιο εύκολα. Κατεβαίνεις με τουπέ ΟΥΙΑΤΖΙΜΑ και δεν κοιτάζεις καν το σχοινοσύνροφο σου.
Τρόπος Τρίτος( για τους πολύ κωλόφαρδους και πολύ μοντέρνος , μόλις εχθές πρωτοδοκιμάστηκε): Ονομάζεται Mitsalakoθ ( κατά το Abalakov). Φτιάχνεις τα δύο τούνελ που ενώνονται όμως όχι ακριβώς στο τέλος της μίας τρύπας. Περνάς το κορδονέτο απο τη μία και βάζεις τη βίδα απο την άλλη. Πιάνουν τα δόντια της βίδας το κορδονέτο και αρχίζουν να το γυρίζουν και να το πηγαίνουν πιο μέσα( καθότι αρχικά δεν έχουμε χρησιμοποιήσει όλο το μήκος της βίδας ). Επαναλαμβάνουμε δυο τρείς φορές.Εκεί στο βάθος πλέκεται ένα συνοθύλευμα ΙΣΩΣ και κόμπος.´Κάνουμε στην έξω άκρη του κορδονέτου ένα διπλό οχτάρι απο όπου περάμε τα σχοινιά μας..Περιμένουμε ένα δεκάλεπτο να ξαναπαγώσουν όλα εκει, μέσα πασπαλίζουμε με μπόλικη ελπίδα και τσιγκουνιά και στέλνουμε πρώτα το σχοινοσύντροφο μας (με backup διότι είναι φίλος ). Τον φορτώνουμε με όλα τα υλικά και κρατάμε τη φωτογραφική μηχανή. Τον βάζουμε να χοροπηδήξει πάνω στο σχοινί, τον ρωτάμε πόσα κιλά είναι και υπολογίζουμε τη διαφορά μας σαν μπακάληδες. Βγάζουμε μια φωτογραφία και του την στέλνουμε για τους περίεργους που θα ρωτήσουν ¨Μα καλά πώς έφυγε?¨
Μαζεύω λοιπόν το μπακ απ και προσπαθώ με χίλια ζόρια να πείσω τον εαυτό μου οτι αξίζει για να μην αφήσω μία βίδα και βρίζω που δεν πήρα εκείνη τη ρώσικη. Παλέυω να πείσω το χέρι μου οτι πρέπει να αφήσει το πιολέ και να ρίξω το βάρος μου σε ένα ασαφώς σφηνωμένο κορδόνι μέσα σε .....νερό. Το κάνω και κατεβαίνοντας με χίλια, παρακαλάω: Mi tsalakoθ-ώ θεέ μου, μη τσαλακωθώ. Φτάνοντας κάτω κοιτάζω το σχοινοσύντροφο μου και του λέω ¨Είδες που στο’πα ρε μαλάκα, κρατάει¨, σκουπίζω τον ιδρώτα και αφήνω του σφυγμούς μου να πέσουν κάτω απο τους 200. Μάλλον αυτή τη φορά τους κανόνες ασφαλείας τους έκανα κωλόχαρτο αλλά Βούτηρε.... είχα χεστεί σαν ΦΛΩΡΟΣ.
Τρόπος πρώτος (ντεμοντέ και για τους τεχνίτες ή πολύ κωλόφαρδους) : Περνάτε το κορδονέτο απο τη μία και με τέχνη στρίβοντας και σπρώχνοντας το, καταφέρνετε να βγεί απο την άλλη. Σε αυτή τη περίπτωση κοιτάζετε με εξυπναδίστικο χαμόγελο το σχοινοσύντροφο σας και του κλείνετε το μάτι. Κατεβαίνετε πρώτος και τον αφήνετε να απορεί και να θαυμάζει ..
Τρόπος δεύτερος ( μοντέρνος, για τους πολύ τεχνίτες) : Περνάς το κορδονέτο απο τη μία, παρατηρείς οτι πατώνει εκεί που σμίγουν τα δύο τούνελ και βάζεις από την άλλη τη βίδα. Την βιδώνεις όσο περισσότερο γίνεται ελπίζοντας οτι θα καρφώσεις το κορδονέτο με τα δόντια της βίδας και βγάζοντας την θα το τραβήξεις σιγά σιγά προς τα έξω. Θέλει πολλές προσπάθειες για να βγεί το κορδονέτο και δέ ν δουλεύει με κέβλαρ. Με Dyneema ή Νάιλον αν βγάλεις το εσωτερικό αρπάζει πολύ πιο εύκολα πάνω στη βίδα και γίνεται πολύ πιο εύκολα. Κατεβαίνεις με τουπέ ΟΥΙΑΤΖΙΜΑ και δεν κοιτάζεις καν το σχοινοσύνροφο σου.
Τρόπος Τρίτος( για τους πολύ κωλόφαρδους και πολύ μοντέρνος , μόλις εχθές πρωτοδοκιμάστηκε): Ονομάζεται Mitsalakoθ ( κατά το Abalakov). Φτιάχνεις τα δύο τούνελ που ενώνονται όμως όχι ακριβώς στο τέλος της μίας τρύπας. Περνάς το κορδονέτο απο τη μία και βάζεις τη βίδα απο την άλλη. Πιάνουν τα δόντια της βίδας το κορδονέτο και αρχίζουν να το γυρίζουν και να το πηγαίνουν πιο μέσα( καθότι αρχικά δεν έχουμε χρησιμοποιήσει όλο το μήκος της βίδας ). Επαναλαμβάνουμε δυο τρείς φορές.Εκεί στο βάθος πλέκεται ένα συνοθύλευμα ΙΣΩΣ και κόμπος.´Κάνουμε στην έξω άκρη του κορδονέτου ένα διπλό οχτάρι απο όπου περάμε τα σχοινιά μας..Περιμένουμε ένα δεκάλεπτο να ξαναπαγώσουν όλα εκει, μέσα πασπαλίζουμε με μπόλικη ελπίδα και τσιγκουνιά και στέλνουμε πρώτα το σχοινοσύντροφο μας (με backup διότι είναι φίλος ). Τον φορτώνουμε με όλα τα υλικά και κρατάμε τη φωτογραφική μηχανή. Τον βάζουμε να χοροπηδήξει πάνω στο σχοινί, τον ρωτάμε πόσα κιλά είναι και υπολογίζουμε τη διαφορά μας σαν μπακάληδες. Βγάζουμε μια φωτογραφία και του την στέλνουμε για τους περίεργους που θα ρωτήσουν ¨Μα καλά πώς έφυγε?¨
Μαζεύω λοιπόν το μπακ απ και προσπαθώ με χίλια ζόρια να πείσω τον εαυτό μου οτι αξίζει για να μην αφήσω μία βίδα και βρίζω που δεν πήρα εκείνη τη ρώσικη. Παλέυω να πείσω το χέρι μου οτι πρέπει να αφήσει το πιολέ και να ρίξω το βάρος μου σε ένα ασαφώς σφηνωμένο κορδόνι μέσα σε .....νερό. Το κάνω και κατεβαίνοντας με χίλια, παρακαλάω: Mi tsalakoθ-ώ θεέ μου, μη τσαλακωθώ. Φτάνοντας κάτω κοιτάζω το σχοινοσύντροφο μου και του λέω ¨Είδες που στο’πα ρε μαλάκα, κρατάει¨, σκουπίζω τον ιδρώτα και αφήνω του σφυγμούς μου να πέσουν κάτω απο τους 200. Μάλλον αυτή τη φορά τους κανόνες ασφαλείας τους έκανα κωλόχαρτο αλλά Βούτηρε.... είχα χεστεί σαν ΦΛΩΡΟΣ.
inta diaolos einai toutos!
-
- Posts: 125
- Joined: 18 Nov 2008 15:27
- Location: Keratsini
[quote="Mike"]συμφωνώ και εγώ με τους ανω !! Ασε που υπάρχει τρόπος να πάρεις τη παγόβιδα(οπως κάνεις υποχώρηση απο πλακέτα και δεν αφήνεις τίποτα επάνω)quote]
Δηλαδή εσύ παίρνεις και τη πλακέτα???!!!??? Α ρε Mike!!
Έχεις αλήθεια δοκιμάσει πολλές φορές να μαζέψεις βίδα απο 55 μέτρα ραπέλ, πάνω απο πατάρι με το γνωστό σύστημα κορδονέτο γύρω γύρω κτλ??? και να σου δουλέψει?
Honestly please!
Και όσον αφορά το πότε το κατάλαβα η απάντηση είναι και ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ??!!??!*¨! Πριν γιατί το είδα στο πορτμπαγκάζ και μετά γιατί κατάλαβα τι ήταν αυτό που είδα στο πόρτμπαγκάζ.
Αν διακρίνεις κάποια ειρωνεία στην απάντηση μου είναι επειδή τα πιάνεις. No offense .
Α και Ίππο εγώ ήπια μια ΜΠΥΡΑ!
Δηλαδή εσύ παίρνεις και τη πλακέτα???!!!??? Α ρε Mike!!
Έχεις αλήθεια δοκιμάσει πολλές φορές να μαζέψεις βίδα απο 55 μέτρα ραπέλ, πάνω απο πατάρι με το γνωστό σύστημα κορδονέτο γύρω γύρω κτλ??? και να σου δουλέψει?
Honestly please!
Και όσον αφορά το πότε το κατάλαβα η απάντηση είναι και ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ??!!??!*¨! Πριν γιατί το είδα στο πορτμπαγκάζ και μετά γιατί κατάλαβα τι ήταν αυτό που είδα στο πόρτμπαγκάζ.
Αν διακρίνεις κάποια ειρωνεία στην απάντηση μου είναι επειδή τα πιάνεις. No offense .
Α και Ίππο εγώ ήπια μια ΜΠΥΡΑ!
inta diaolos einai toutos!
Δεν ξέρω για το quote αλλά βρήκα επιτέλους τι είναι αυτο τοzulu wrote:αυτο το quote ποτέ δεν θα καταλάβω πως δουλεύει!
περιβόητο a - balakov:
Quiz:
1. Πολυβόλο. (π.χ., Kalaschnikov).
2. Ορειβατικός όρος.
3. Βούλγαρος Ποδοσφαιριστής (ά-μπαλος;)
4. Ρώσος μεταμαρξικός και μεταμοντέρνος λενινιστής στοχαστής με ρεφορμιστικούς στόχους.
Ο Νικητής κερδίζει μια παγόβιδα από το γαλαντόμο Tomy . . .
Για όσους δυσκολεύονται βρήκα και το παρακάτω διαφωτιστικό link:
http://www.visittobulgaria.com/sport/di ... ir_Balakov
http://www.visittobulgaria.com/sport/di ... ir_Balakov
-
- Posts: 223
- Joined: 09 Oct 2007 19:36
- Contact:
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Δάσκαλε. Αλλά ξέρεις τι λένε μ' όποιο δάσκαλο καθίσεις..... . Τεσπά εγώ το ανέφερα γιατί μου έκανε φοβερή εντύπωση το οτι κράτησε και κυρίως για να τονίσω οτι και φλώρος να είσαι καμμιά φορά οι κανόνες δεν είναι για σένα(πόσο μάλλον για τους θαραλέους). Υπάρχουν αυτές οι στιγμές(που δεν έχουν να κάνουν με την τιμή της βίδας) που θέλεις τόσο πολύ να νιώσεις το φόβο και την αβεβαιότητα για αυτό που κάνεις, αλλά την ίδια στιγμή το κάνεις(χωρίς να είναι ούτε μαγκιά ούτε και τίποτα σημαντικό) και για κάποιους αυτές οι στιγμές είναι βασικός λόγος να βρίσκεσαι εκεί έξω. Για κάποιους άλλους ονομάζεται βλακεία( ή αλλιώς επαλήθευση των λεγομένων του Μike) αλλά δεν είμαστε εκεί άλλωστε όλοι για τον ίδιο λόγο.
inta diaolos einai toutos!
Αν και πολύ πιό "φλώρος" από όλους (ή σχεδόν όλους) εδώ μέσα και με έντονη την επίγνωση ότι εισέχομαι σε πολύ προσωπικά "άβατα",θα ήθελα να ρωτήσω το zulu:
"Όταν έχεις δει να σκοτώνεται ο σχοινοσύντροφός σου,μπροστά στα μάτια σου,επειδή ακριβώς παρέβλεψε κάποιους κανόνες ασφαλείας,τότε τι μένει;Τίποτα;".
(Τι μένει,όσον αφορά τα ρητά "το πάθημα έγινε μάθημα" και το "δις εξαμαρτείν...".Γιατί συναισθήματα,αναμνήσεις κλπ,τα θεωρώ αυτονόητα και εντελώς προσωπικά).
Ειδικά όταν τα ρίσκα παίρνονται γιά οικονομία χρημάτων και όχι γιά οικονομία χρόνου(βίδωνε,ξεβίδωνε,ξαναβίδωνε,ξεβίδωνε,ξαναβίδωνε,ξεβίδωνε και περίμενε να "στεγνώσει το μπετό") ή υλικών(π.χ. σε υποχώρηση από μεγάλες διαδρομές),θεωρώ ότι δεν αξίζει τον κόπο.Δε νομίζω ότι κοστολογεί κανένας τη ζωή του 50Ε...
Και μη μου πείτε ότι είμαι ο μόνος στου οποίου την κεφάλα "έσκασε" αυτή η απορία....
"Όταν έχεις δει να σκοτώνεται ο σχοινοσύντροφός σου,μπροστά στα μάτια σου,επειδή ακριβώς παρέβλεψε κάποιους κανόνες ασφαλείας,τότε τι μένει;Τίποτα;".
(Τι μένει,όσον αφορά τα ρητά "το πάθημα έγινε μάθημα" και το "δις εξαμαρτείν...".Γιατί συναισθήματα,αναμνήσεις κλπ,τα θεωρώ αυτονόητα και εντελώς προσωπικά).
Ειδικά όταν τα ρίσκα παίρνονται γιά οικονομία χρημάτων και όχι γιά οικονομία χρόνου(βίδωνε,ξεβίδωνε,ξαναβίδωνε,ξεβίδωνε,ξαναβίδωνε,ξεβίδωνε και περίμενε να "στεγνώσει το μπετό") ή υλικών(π.χ. σε υποχώρηση από μεγάλες διαδρομές),θεωρώ ότι δεν αξίζει τον κόπο.Δε νομίζω ότι κοστολογεί κανένας τη ζωή του 50Ε...
Και μη μου πείτε ότι είμαι ο μόνος στου οποίου την κεφάλα "έσκασε" αυτή η απορία....
Και για να το ολοκληρώσω zu... εδώ δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε και οι εύκολοι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιούμε καμιά φορά, φλώροι, μάγκες, θαραλέοι, κλπ δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα (εκτός του ότι εξυπηρετούν καμιά φορά τον απαραίτητο χαβαλέ)! Όπως και απολύτως τίποτα δεν σημαίνει το τι ιδέα μπορεί να έχει κάποιος για τον εαυτό του. Γιατί τελικά zu.. ο καθένας μας είναι ότι έχει κάνει. Tίποτε περισσότερο. Tίποτε λιγότερο.
wu
-
- Posts: 125
- Joined: 18 Nov 2008 15:27
- Location: Keratsini
voutiros και OFIS με ξαλαφρώσατε με αυτά που άκουσα !! Ο σχοινοσύντροφος(και συναθλητής κατ'εμένα) δεν είναι μόνο το ασφαλιστήρι μας αλλα και αυτός που νοιάζεται αληθινά π.χ κάνει έλεγχο των εργαλείων που κουβαλάμε στο βουνό,έχει μαζι του φαρμακείο και μας δίνει που και που σφαλιάρα οταν κάνουμε επικίνδυνες βλακείες(zulu αν μου έβαζες σχισμόκαρφο σε πάγο για ραπελ θα σε βαρούσα μεχρι αναισθησίας θα έβαζα παγόβιδες να κατέβουμε και μετα θα σε κερνούσα μπύρες !!)
Στην αυτόνομη κατάδυση(με μπουκάλες αέρα) το ζευγάρι σου(ανάλογο με το σχοινοσύντροφος) είναι υπεύθυνο και για σένα οπου τα περιθώρια λάθους είναι πολύ μικρά.Παρόλα αυτά ομως στους αυτοδύτες επικρατεί το ρητό : καλύτερα να χαθεί ένας παρα δύο.
Οταν λοιπον ζεις επικίνδυνα εθίζεσαι(οι αυτοδύτες παθαίνουν μέθη του βυθού με αποτέλεσμα να μην έχουν επίγνωση του χρόνου και φυσικα να τους τελειώνει ο αέρας με οτι συνέπεια έχει αυτό) και κάποια στιγμή ..... το μοιραίο δεν αργεί.
voutiros το βιβλίο δεν το αγόρασα ακόμα,έχεις να μου προτείνεις συγκεγκριμένα κεφάλαια να διαβάσω ?
Σχοινοσύντροφοι (και συναθλητές) η ζωή είναι ωραία !!
Στην αυτόνομη κατάδυση(με μπουκάλες αέρα) το ζευγάρι σου(ανάλογο με το σχοινοσύντροφος) είναι υπεύθυνο και για σένα οπου τα περιθώρια λάθους είναι πολύ μικρά.Παρόλα αυτά ομως στους αυτοδύτες επικρατεί το ρητό : καλύτερα να χαθεί ένας παρα δύο.
Οταν λοιπον ζεις επικίνδυνα εθίζεσαι(οι αυτοδύτες παθαίνουν μέθη του βυθού με αποτέλεσμα να μην έχουν επίγνωση του χρόνου και φυσικα να τους τελειώνει ο αέρας με οτι συνέπεια έχει αυτό) και κάποια στιγμή ..... το μοιραίο δεν αργεί.
voutiros το βιβλίο δεν το αγόρασα ακόμα,έχεις να μου προτείνεις συγκεγκριμένα κεφάλαια να διαβάσω ?
Σχοινοσύντροφοι (και συναθλητές) η ζωή είναι ωραία !!
τα πάντα ρεί