Μαύρη σελίδα στην υπόθεση των αιολικών για μία από τις τελευταίες παρθένες περιοχές της Ελλάδας όπου το ΣΤΕ αποφάσισε υπέρ των εταιριών.
Με αυτήν την απόφαση ουσιαστικά ανοίγουν όλες οι προτάσεις για δημιουργία ΑΠΕ πάρκων ακόμα και σε παρθένα μέρη όπως τα Άγραφα λόγω δημοσίου συμφέροντος όπως αναφέρει η απόφαση του ΣΤΕ.
Μεγάλος νικητής οι εταιρίες όπου θα θυσαυριζουν εις βάρος του ελληνικού λαού καταστρεφοντας ευαίσθητα και σημαντικά οικοσύστηματα ακόμα και μετά την λήξη των πάρκων αυτών.
Μεγάλος χαμένος ολόκληρη η ορειβατική-φυσιολατρικη κοινότητα(σύλλογοι, ομοσπονδίες, οργανώσεις) η οποία εδώ και χρόνια παρακολουθεί χωρίς να κάνει οποιαδήποτε νομική η πολιτική κίνηση για την διασφάλιση του φυσικού πλούτου(πλην ελαχίστων τοπικών οργανώσεων και ελεύθερων ορειβατών) , κατά πατώντας τον πιο ιερό κανόνα που ορίζουν και τα καταστατικα αλλά και η συνθήκη του Τιρόλου, δλδ της προστασίας του φυσικού μας πλούτου,δίνοντας απλόχερα όλη την εξουσία στις εταιρείες οι οποίες θα θυσαυριζουν εις βάρος του ελληνικού λαού καταστρεφοντας ακόμα και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους όπως τα Άγραφα.
Μετά και την απόφαση αυτή ανοίγει ο δρόμος και για άλλες περιοχές και για όλες τις μορφές ΑΠΕ όπου ακόμα δεν έχουν μπει στο μάτι των εταιριών και με ότι αυτό συνεπάγεται για τον φυσικό μας πλούτο.
https://www.facebook.com/groups/9907930 ... 439101750/
Μαύρο στα Άγραφα.
Re: Μαύρο στα Άγραφα.
'Ηταν αναμενόμενο ότι θα συμβεί διότι τίθεται θέμα δημόσιου συμφέροντος (άσχετα αν συμφωνούμε ή όχι εμείς).
Αναγράφεται ρητά και στο σύνταγμα της Ελλάδος άρθρο 24, παράγραφος 1
"1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Oικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον."
Αναγράφεται ρητά και στο σύνταγμα της Ελλάδος άρθρο 24, παράγραφος 1
"1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Oικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον."
Re: Μαύρο στα Άγραφα.
Ωραίο σύνταγμα και ωραίοι νόμοι. Αφήνουν πάντα το παραθυράκι. Ώστε το κάθε "καθεστώς" να ερμηνεύει όπως ακόμα και το σύνταγμα.
Είχα ξαναγράψει και παλιότερα:
Οι ανεμογεννήτριες που εισάγουμε στην Ελλάδα είναι φτιαγμένες για άλλες χώρες με επίπεδο έδαφος (Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία, κλπ) ώστε να τοποθετούνται είτε σε πεδιάδες, είτε στη θάλασσα, γι αυτό έχουν μεγάλο ύψος και άνοιγμα φτερών. Αν θέλουμε τέτοιες, τότε πρέπει να τις βάζουμε κι εμείς στις πεδιάδες. Αλλιώς στις ράχες των βουνών, λόγω φαινομένου Bernoulli, δεν απαιτείται ούτε μεγάλο ύψος, ούτε μεγάλο άνοιγμα, οπότε θα έπρεπε να βάζουμε πολύ μικρότερες. Και αν δεν υπάρχουν τέτοιες στην αγορά, να φτιάξουμε εμείς.
Όπως έλεγε και ο Μιχάλης Δεκλερής, πρώην πρόεδρος του Ε' Τμήματος του ΣτΕ, βάζουμε αιολικά πάρκα με ύψος ιστών 120μ σε μικρά νησιά, όπου από την αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν τον άνεμο αποδοτικά με κατασκευές ύψους το πολύ 10μ, όπως βλέπουμε μέχρι και σήμερα στους παλιούς ανεμόμυλους. Και τα πάρκα που φτιάχνουν είναι των 10 ή 20 ή 30 ιστών, ενώ για τις ανάγκες ενός μικρού νησιού θα αρκούσε μόνο ένας. Άρα το κάνουμε για να τροφοδοτήσουμε άλλες περιοχές (πχ Αθήνα), επιβαρύνοντας όμως το περιβάλλον του νησιού. Ακριβώς δηλαδή ότι γίνεται στα Άγραφα.
Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Η οικολογική τους ευαισθησία; Όχι.
Οι πρώην εργολάβοι δημοσίων έργων μετονομάστηκαν σε εταιρείες ενέργειας. Έχοντας αποδείξει την οικολογική τους ευαισθησία στα δημόσια έργα, τώρα γίνονται μέρος της "πράσινης ενέργειας". Φυσικά δεν είναι βλάκες να φτιάξουν αιολικά πάρκα στις πεδιάδες. Γιατί στις πεδιάδες θα πρέπει να αγοράσουν ή να νοικιάσουν χωράφια που ανήκουν σε αγρότες. Έτσι, τα βουνά είναι ότι καλύτερο γι αυτούς: τους παραχωρούνται από το κράτος τσάμπα (για το δημόσιο συμφέρον φυσικά), ενώ παράλληλα οι τεχνικές εταιρείες του ομίλου "βοηθούν" στη διάνοιξη 10μετρων δρόμων μέχρι τις κορυφογραμμές, υπερτιμολογώντας τα πάντα (για το δημόσιο συμφέρον και πάλι).
Ερώτηση: Αν όλοι αυτοί σε 5 - 10 χρόνια εγκαταλείψουν την "πράσινη ενέργεια" για άλλες εύκολες πηγές χρήματος, ή απλά πτωχεύσουν, ποιοι φορείς που τους υποστηρίζουν θα φροντίσουν για την αφαίρεση αυτών των θηρίων από τις κορυφογραμμές; Ή μήπως το "δημόσιο συμφέρον" προβλέπει να μείνουν σαν έργα τέχνης στον ορίζοντα;
Αλλά για τους ανθρώπους της πόλης και τους βουτυρονομοθέτες, αυτά τα βουνά είναι απλά ερημιές και κοτρόνες.
Και μην μου πει κάποιος τι προτείνω για ΑΠΕ, γιατί ήδη το είπα όσον αφορά την αιολική, ενώ υπάρχουν και τα μικρά υδροηλεκτρικά που είναι κατάλληλα για δεκάδες σημεία σε όλη την Ελλάδα.
Είχα ξαναγράψει και παλιότερα:
Οι ανεμογεννήτριες που εισάγουμε στην Ελλάδα είναι φτιαγμένες για άλλες χώρες με επίπεδο έδαφος (Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία, κλπ) ώστε να τοποθετούνται είτε σε πεδιάδες, είτε στη θάλασσα, γι αυτό έχουν μεγάλο ύψος και άνοιγμα φτερών. Αν θέλουμε τέτοιες, τότε πρέπει να τις βάζουμε κι εμείς στις πεδιάδες. Αλλιώς στις ράχες των βουνών, λόγω φαινομένου Bernoulli, δεν απαιτείται ούτε μεγάλο ύψος, ούτε μεγάλο άνοιγμα, οπότε θα έπρεπε να βάζουμε πολύ μικρότερες. Και αν δεν υπάρχουν τέτοιες στην αγορά, να φτιάξουμε εμείς.
Όπως έλεγε και ο Μιχάλης Δεκλερής, πρώην πρόεδρος του Ε' Τμήματος του ΣτΕ, βάζουμε αιολικά πάρκα με ύψος ιστών 120μ σε μικρά νησιά, όπου από την αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν τον άνεμο αποδοτικά με κατασκευές ύψους το πολύ 10μ, όπως βλέπουμε μέχρι και σήμερα στους παλιούς ανεμόμυλους. Και τα πάρκα που φτιάχνουν είναι των 10 ή 20 ή 30 ιστών, ενώ για τις ανάγκες ενός μικρού νησιού θα αρκούσε μόνο ένας. Άρα το κάνουμε για να τροφοδοτήσουμε άλλες περιοχές (πχ Αθήνα), επιβαρύνοντας όμως το περιβάλλον του νησιού. Ακριβώς δηλαδή ότι γίνεται στα Άγραφα.
Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Η οικολογική τους ευαισθησία; Όχι.
Οι πρώην εργολάβοι δημοσίων έργων μετονομάστηκαν σε εταιρείες ενέργειας. Έχοντας αποδείξει την οικολογική τους ευαισθησία στα δημόσια έργα, τώρα γίνονται μέρος της "πράσινης ενέργειας". Φυσικά δεν είναι βλάκες να φτιάξουν αιολικά πάρκα στις πεδιάδες. Γιατί στις πεδιάδες θα πρέπει να αγοράσουν ή να νοικιάσουν χωράφια που ανήκουν σε αγρότες. Έτσι, τα βουνά είναι ότι καλύτερο γι αυτούς: τους παραχωρούνται από το κράτος τσάμπα (για το δημόσιο συμφέρον φυσικά), ενώ παράλληλα οι τεχνικές εταιρείες του ομίλου "βοηθούν" στη διάνοιξη 10μετρων δρόμων μέχρι τις κορυφογραμμές, υπερτιμολογώντας τα πάντα (για το δημόσιο συμφέρον και πάλι).
Ερώτηση: Αν όλοι αυτοί σε 5 - 10 χρόνια εγκαταλείψουν την "πράσινη ενέργεια" για άλλες εύκολες πηγές χρήματος, ή απλά πτωχεύσουν, ποιοι φορείς που τους υποστηρίζουν θα φροντίσουν για την αφαίρεση αυτών των θηρίων από τις κορυφογραμμές; Ή μήπως το "δημόσιο συμφέρον" προβλέπει να μείνουν σαν έργα τέχνης στον ορίζοντα;
Αλλά για τους ανθρώπους της πόλης και τους βουτυρονομοθέτες, αυτά τα βουνά είναι απλά ερημιές και κοτρόνες.
Και μην μου πει κάποιος τι προτείνω για ΑΠΕ, γιατί ήδη το είπα όσον αφορά την αιολική, ενώ υπάρχουν και τα μικρά υδροηλεκτρικά που είναι κατάλληλα για δεκάδες σημεία σε όλη την Ελλάδα.