TOP ΟΡΕΙΒΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

[slazaridis]

Ο ορειβάτης μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρανομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρανομαστής, τόσο μικρότερη ή αξία του κλάσματος.
Στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια, εμφανίζονται κάτι απίστευτοι τύποι με υπερβολική προβολή στα social media και στα ΜΜΕ, οι οποίοι μετατρέπουν την ελληνική ορειβασία σε τσίρκο.
Ο τρόπος που αυτοπροβάλονται ως «υπερορειβάτες» και ο τρόπος που παρουσιάζουν τα «κατορθώματά» τους (μιλάμε τώρα, για εμπορικές αποστολές, ήμαρτον!), στα ΜΜΕ και στα social media είναι ο απόλυτος εκφυλισμός της ορειβασίας.
Τα βουνά, στους ορειβάτες, διδάσκουν ταπεινότητα και ήθος μεταξύ πολλών άλλων.
Αλλά στους αυτοανακηρυχθέντες αυτούς «top ορειβάτες», δεν καταφέρνουν, μάλλον, να διδάξουν και πολλά.
Αυτή η προσπάθεια να υπερπροβληθούν εν είδει celebrities, και να συστηθούν ως η αφρόκρεμα της ελληνικής ορειβασίας, παραπλανεί την κοινή γνώμη και είναι σίγουρα άδικη, για τους πραγματικούς ορειβάτες αλλά κυρίως ανήθικη.
Οι τύποι αυτοί, λοιπόν, έχουν στήσει ένα πανηγύρι με τις εμπορικές αποστολές, σε 7άρες και 8άρες (που για κάποιους πιθανώς να είναι και 9άρες -ναι! το έχω ακούσει κι αυτό-) το οποίο ξεπέρασε πλέον κάθε όριο.
Έχουν καταντήσει, επίσης, προκειμένου να «γεμίσουν» το βιογραφικό τους, να χαρακτηρίζουν ως επιτεύγματα, την ανάβαση …..στο Κιλιμάντζαρο, την Zugspitze ή το Aconcagua και ανάλογες κορφές.
Έχει αξία που τα ανέβηκαν και μπράβο τους, αλλά σε καμμία περίπτωση, μωρέ, δεν συνιστούν επιτεύγματα.
Έχω, ξαναγράψει ότι τους εκτιμώ, πολύ, όλους αυτούς που συμμετέχουν σε αυτές (τις εμπορικές αποστολές). Αδιαφιλονίκητα, πραγματοποιούν κάτι δύσκολο, θέλει ψυχούλα, μεγάλη προσπάθεια και κουράγια.
ΑΛΛΑ, τους εκτιμώ ως εξαιρετικά ικανούς τουρίστες και όχι, βέβαια, ως top ορειβάτες.
Ας μου αναφέρει κάποιος, έναν/μία από τους διεθνώς καταξιωμένους ορειβάτες, που να συμμετείχε έστω και σε μία εμπορική αποστολή, προκειμένου να «κατακτήσει» μια κορφή. ΕΝΑΝ.
Μόνο εδώ στην Ελλάδα έχουμε τέτοιους.
Δαφνοστεφανώνουν το όνομα τους κυρίως με τις αποστολές στα Ιμαλάια (μιλάμε, πάντα για εμπορικές αποστολές, που πληρώνεις ως πελάτης και κάποιοι πραγματικοί ορειβάτες σε ανεβάζουν στις κορυφές, ενίοτε και σε τραβάνε!!!).
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τις αποστολές στα Ιμαλάια.
Κατ’ αρχάς να σημειώσω ότι η αίγλη των αναβάσεων στις 7 άρες και 8 άρες (από τις κλασσικές διαδρομές) άρχισε να σβήνει στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, αρχές του τρέχοντος. Σχεδόν όλα τα δύσκολα έγιναν μέχρι τότε. Κι αυτά που δεν έγιναν, θα γίνουν από κάποιους πραγματικά κορυφαίους ορειβάτες του μέλλοντος.
Δεν υπάρχει περίπτωση π.χ.η δυτική του Namcha Barwa να γίνει από πελάτες εμπορικής αποστολής.
Από τις αρχές του 2.000, λοιπόν, την σκυτάλη αυτών των αναβάσεων την πήραν τα τουριστικά γραφεία ορειβατικών αποστολών και δημιούργησαν τουριστικά πακέτα! (δεν είναι απίθανο στο μέλλον τα αντίσκηνα των Base Camps αλλά και των ψηλότερων κατασκηνώσεων, να τα δούμε και ....στο Airbnb).
Τα τουριστικά αυτά γραφεία χρησιμοποιούν τους πολύ έμπειρους και ικανούς σέρπα ώστε να ανεβάσουν τους πελάτες τους στις κορυφές.
Οι σέρπα κάποτε βοηθούσαν στις αποστολές των ορειβατών, ενώ τώρα προσφέρουν πλήρεις τουριστικές υπηρεσίες (ως υπάλληλοι, συνεργάτες ή ιδιοκτήτες εμπορικών εταιριών διοργάνωσης αποστολών).
Κουβαλάνε τον εξοπλισμό, στήνουν σταθερά σχοινιά, στήνουν/ξεστήνουν τα αντίσκηνα, βράζουν νερό, μαγειρεύουν, κουβαλάνε φιάλες οξυγόνου, σου δένουν τα κραμπόν, .....σου καθαρίζουν τα γυαλιά εάν θαμπώσουν!
Λοιπόν, εάν έχεις τα λεφτά να αγοράσεις αυτά τα πακέτα (τα οποία είναι πανάκριβα), δεν είσαι κουτσός και δεν έχεις, τι να πω, ....σύνδρομο Raynaud, κατά πάσα πιθανότητα θα ανέβεις.
Έχουν ανέβει τα τελευταία χρόνια σε 8άρες, άνθρωποι που δεν είχαν ξανανέβει σε βουνό στην ζωή τους!
Κάτι δηλώνει αυτό.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ο εξοπλισμός, τόσο σε ότι αφορά στον ρουχισμό και τα υλικά, αλλά κυρίως στην τεχνολογία του οξυγόνου έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, ώστε κάνει τα πράγματα πολύ πιό απλά.
Η εμπειρία και η ικανότητα μετράει όλο και πιό λίγο στις αποστολές στις οχτάρες.
Που ακριβώς χρησιμοποιούν την εμπειρία και τις φοβερές τους ικανότητές αυτοί οι τύποι, όταν:
1. Το πρόβλημα «υψόμετρο» δεν υφίσταται καθώς χρησιμοποιούν, φιάλες οξυγόνου, πολλές μάλιστα! (όταν αναφερόμαστε στις δυσκολίες λόγω υψομέτρου εννοούμε, κυρίως, την μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης). Οι σύγχρονες, πανάλαφρες, συσκευές οξυγόνου ...σε «κατεβάζουν» πια τεχνητά στα 6000 μέτρα από τα 8000!
2. Τον εξοπλισμό τον ανεβάζουν οι σέρπα
3. Τις κατασκηνώσεις τις στήνουν/ξεστήνουν οι σέρπα
4. Το νερό το παρασκευάζουν οι σέρπα
5. Το φαγητό το παρασκευάζουν οι σέρπα
6. Τα σταθερά σχοινιά όπου αυτά απαιτούνται τα στήνουν οι σέρπα
7. Αποφάσεις δεν έχεις να πάρεις διότι, αποκλειστικός υπεύθυνος της ανάβασης είναι το τουριστικό γραφείο κλπ.
Αυτό που μένει να κάνουν λοιπόν, αυτοί οι τύποι, είναι απλά να μασκαρευτούν ορειβάτες, φορώντας, τις trend μάρκες του ρουχισμού τους και να τοποθετούν, αργά και σταθερά, εναλλάξ, .....το ένα πόδι τους μπροστά από το άλλο, προκειμένου να ανεβαίνουν.
Ααα. Να μην τους αδικήσω. Έχουν να ενημερώνουν και συνεχώς, δορυφορικά το F.B., Instagram κλπ
Διαβάζω άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες που παρουσιάζουν κάποιους από αυτούς τους τύπους ως υπερορειβάτες, ως θρύλους της ελληνικής ακόμη και της ευρωπαικής ορειβασίας. Τα ύστερα του κόσμου. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Kukuczka και θα κουνάει το κεφάλι του ο Wielicki (διάλεξα, όχι τόσο τυχαία δυό ονόματα, από τα πάμπολλα των γιγάντων της ορειβασίας).
Θα τους πρότεινα να κρατήσουν, αυτές τις φοβερές και τρομερές εμπειρίες τους, για πάρτη τους άντε και για να εντυπωσιάζουν την παρέα τους και όχι να τις διατυμπανίζουν, ανερυθρίαστα, δεξιά κι αριστερά, στα social media, παρουσιάζοντας τον εαυτό τους, ανώτερο/η του Messner ή της Rutkiewicz, αντίστοιχα?
Βέβαια υπάρχει και η μόνιμη δικαιολογία: «οι δημοσιογράφοι τα γράφουνε, εμείς δεν γνωρίζαμε, τι φταίμε».
Προφανώς όμως, οι ίδιοι τους τα γράφουν. Που να ξέρει ο δημοσιογράφος.
Άλλωστε, ζούμε στην χώρα, του ότι δηλώσεις, είσαι!
Πες σε ένα δημοσιογράφο ότι έχεις σκαρφαλώσει:
1. χειμερινή την «Χούν» στον Όλυμπο (2.909μ.)
2. καλοκαίρι την Hornli στο θρυλικό Μάττερχορν (4.478m.) και στην ίδια «αποστολή» την «στέγη της Ευρώπης» το Mont Blanc (4.808m.)
Ποιό απ’ τα δύο θα δεχτεί να κάνει άρθρο? Προφανώς το δεύτερο (που το κάνουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, κάθε χρόνο) ενώ, το πρώτο δεν έχει γίνει ακόμη. Και, θα σε αφήσουν να γράψεις κι όση «σάλτσα» θέλεις.
Οι περισσότεροι, λοιπόν, εξ αυτών των τύπων, δεν ασχολήθηκαν ποτέ, πραγματικά, με την ορειβασία. Εννοώ, με δύσκολες αναβάσεις (χωρίς κάποιον να τους σέρνει), με δύσκολες αναρριχήσεις και ακόμη με την εκπαίδευση, με την ορεινή διάσωση, τα διοικητικά, τα προβλήματα, την ανάπτυξη της ελληνικής ορειβασίας κ.ά.
Διατείνομαι, λοιπόν, ότι προσπαθούν να καθιερώσουν ένα star system για τα δικά τους συμφέροντα ή την δικιά τους ματαιοδοξία ζημιώνοντας άμεσα κι έμμεσα τον χώρο της ορειβασίας με το σταριλίκι τους.
Χρήσιμο είναι η ορειβατική κοινότητα να προσφέρει στην κοινωνία την δυνατότητα να γνωρίσει τα βουνά και να προσφέρει, στους ανθρώπους που το επιθυμούν, τις γνώσεις που είναι απαραίτητες, για να τα απολαμβάνουν με, την μέγιστη δυνατή, ασφάλεια. Όλα τα άλλα είναι περιττά.
Σταύρος Λαζαρίδης

[otithes]

ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ

[Ibex]

κ. Λαζαρίδη,

Χαίρομαι που ανοίγετε μια τέτοια συζήτηση εδώ στο forum. Συμφωνώ και επαυξάνω. Παραθέτω όσα έγραψα στην σελίδα μου Κ2 & Nobody https://www.facebook.com/PolyphemusK2) σχετικά με την ανοιχτή επιστολή του κ. Συκάρη προς το Ανεβαίνοντας.

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ
Ας πω με κάθε ειλικρίνεια ότι αν ασχολούμαι με τα παρακάτω το κάνω γιατί με αφορά αυτό που αντιπροσωπεύει ο κ. Συκάρης στα ελληνικά πράγματα, τον ίδιο ούτε τον ξέρω, ούτε τον γνώρισα ποτέ. Γνωρίζω όμως καλά τον τρόπο γραφής και τα σημεία των καιρών. Ζούμε σε μια εποχή που άνθρωποι άσχετοι με την ορειβασία παρακολουθούν από τον καναπέ μια εικονική πραγματικότητα (virtual reality) μέσω των social media. Αναπόφευκτα αυτό το κοινό δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι κι έτσι είναι πιο εύκολο απ' ότι στο παρελθόν να δημιουργούνται είδωλα με πλαστό περιεχόμενο. Οι ορειβάτες (τουλάχιστον όσοι και όσες ξέρουν να στήσουν ένα ρελέ κι έχουν κάνει μπιβουάκ σε κάποιο πατάρι) γνωρίζουν και μπορούν να κρίνουν, τί γίνεται όμως με τον υπόλοιπο κόσμο;
Οι υποκειμενικοί φακοί που φοράει ο γράψας τα παρακάτω είναι τόσο χοντροί που του επιτρέπουν να εκφέρει ανακρίβειες που εξυπηρετούν τον καλωπισμό της προς τα έξω εικόνας του. Ας πούμε όμως κάποια πράγματα με το όνομά τους, αν μη τι άλλο από σεβασμό στη μνήμη κάποιων ελλήνων ορειβατών. Παρακάτω παραθέτω αποσπάσματα από την επιστολή που ο κ. Συκάρης έστειλε από το Κ2 προς δημοσίευση στο Ανεβαίνοντας.
<< Βρίσκομαι εδώ ως ο μόνος Έλληνας, προσκεκλημένος της SST... Αυτοί με κάλεσαν και εγώ ευχαρίστως αποδέχτηκα την πρόσκληση τους. >>
Εδώ είναι σαν κάποιος να λέει ότι δεν πήγε αυτός γυρεύοντας για λάχανα, αλλά τα λάχανα πήγαν και τον βρήκαν. Η SST είναι μια εταιρεία που οργανώνει εμπορικές αποστολές και προφανώς στέλνει "προσκλήσεις" σε πιθανούς πελάτες με το ανάλογο προφίλ.
<< Και οι σαράντα τέσσερις συνεργαζόμαστε αρμονικά, χωρίς ανταγωνισμό μεταξύ μας, χωρίς να σκεφτόμαστε ποιος θα φθάσει στην κορυφή πρώτος. Αντίθετα, έχουμε συμφωνήσει και αποδεχτεί ότι έστω και ένας να καταφέρει να φθάσει στην κορυφή θα είναι επιτυχία όλων μας και ότι αν συμβεί αυτό, όλοι μας θα είμαστε περήφανοι που συμμετείχαμε σε αυτήν την αποστολή. >>
Περήφανοι για ποιο επίτευγμα; Για την συμμετοχή;
<< Προσωπικά, θα ήθελα αυτός που θα φθάσει πρώτος να είναι sherpa, αφού όλες οι χειμερινές 8άρες έχουν γίνει πρώτες από δυτικούς, οι sherpas έχουν μεγάλη συμβολή σε αυτό. Συνεπώς θα ήταν πολύ δίκαιο ένας sherpa να σταθεί πρώτος στην κορυφή του K2 χειμώνα. >>
Πάλι καλά που το διευκρινίζει αυτό ο κ. Συκάρης. Θα ήταν αδικία να κλέψει τη δόξα από τους Νεπαλέζους. Thanks for stepping back.
<< Οι θερμοκρασίες τα βράδια, μέσα σε σκηνή στην Κατασκήνωση Βάσης του K2, είναι στους -32°C. Αυτό πιστεύω είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς γιατί μιλάμε, χωρίς να αναφέρω όλες τις άλλες δυσκολίες. >>
Μάλλον ήθελε να γράψει "για τί μιλάμε" αλλά με τόσο κρύο παγώνει μέχρι κι ο εγκέφαλος. Κρύο κάνει και στο Βόρειο Πόλο στο επίπεδο της θάλασσας. Εδώ το προκείμενο δεν είναι η αντοχή στo κρύο του BC αλλά η ανάβαση στα 8611μ.
<< ...η διακήρυξη του Τυρόλο σαφέστατα επιτρέπει την τοποθέτηση σταθερών σχοινιών.... Κάτι που γίνεται από την δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα με σκοπό να διευκολύνει τα rotations των ορειβατών ώστε να επιτύχουν των εγκλιματισμό τους. Στο παρελθόν τα ίδια τα μέλη της αποστολής τα τοποθετούσαν, τώρα αυτή την σκληρή δουλειά την κάνουν οι καταπληκτικοί sherpas. >>
Δηλαδή εμέσως πλην σαφώς ο κ. Συκάρης μάς λέει ότι θα μπορούσε να σκαρφαλώσει το House Chimney στα 6700μ. πρώτος και χωρίς σταθερά σχοινιά όμως χρησιμοποιεί τα τελευταία απλά και μόνο επειδή "διευκολύνουν τα rotations". Έχει πάει ποτέ μπροστά τουλάχιστον τους Επαγγελματίες στα Βαρδούσια;
<< Ακόμα, η μεγάλη ελληνική επιτυχία στο K2 το καλοκαίρι του 2014 από τον Αλ. Αραβίδη (τον οποίο τιμώ και συγχαίρω) και που έγινε χωρίς βοήθεια sherpas και συμπληρωματικού οξυγόνου, πραγματοποιήθηκε με σταθερά σχοινιά... και είναι μεγάλο λάθος να αναφέρεται ως αλπικού στιλ ανάβαση. >>
Ισχυρίσθηκε κανένας το αντίθετο; Μάλλον ξεμπροστιάζεται μόνος του χωρίς λόγο.
<< ...γιατί είναι σαν να θεωρούμε μαραθωνοδρόμο τον αθλητή που έκανε 1.59 τον μαραθώνιο και τους υπόλοιπους που κάνουν ακόμα και μέχρι τρεις ώρες ή και παραπάνω να μην τους αναγνωρίζουμε ως μαραθωνοδρόμους. >>
Εδώ μιλάει για τη χρήση συμπληρωματικού οξυγόνου. Όχι κύριε Συκάρη, αν θέλετε να παραβάλετε τη χρήση οξυγόνου με κάτι ανάλογο από τον χώρο του αθλητισμού, το να ανεβαίνεις τα βουνά με μπουκάλες στην πλάτη είναι σαν να τρέχεις μαραθώνιο με πατίνια. Δεν είναι θέμα επιδόσεων και επιπέδου του αθλητή.
<< Είναι άδικο, είναι κακό, είναι ανήθικο να υπάρχει έστω και ένας που δεν τους αναγνωρίζει. Άδικο για τον ορειβάτη, άδικο για την ελληνική ορειβασία. >>
Όταν κάποιοι επιχειρούν να βιάσουν τη μαντάμ ορειβασία με ανακρίβειες και παραπλανητικές δηλώσεις δεν θα κάτσουμε μούγκα.
<< ...όποτε χρησιμοποίησα sherpa ήταν Σχοινοσύντροφος μου και όχι οδηγός μου δηλαδή το management της αποστολής και της ανάβασης ήταν δική μου ευθύνη. >>
Από τη στιγμή που είναι πληρωμένος σχοινοσύντροφος, λέγεται βοηθός υψομέτρου. Η SST δεν δίνει σχοινοσυντρόφους δωρεάν.
<< Τελειώνοντας θέλω να γνωρίζετε ότι παραμένω λάτρης του αλπικού στιλ των αναβάσεων, κάτι που κάνω αδιαλείπτως στις Άλπεις τόσα χρόνια... >>
Kαι η θεία μου πάει για χόρτα με αλπικό στιλ. Μπορεί να μας πει ο κ. Συκάρης τρεις αλπικές διαδρομές (μεικτές / πάγου) που έχει κάνει στις αγαπημένες του Άλπεις;

Και το σχετικό σχόλιο στο ποστ:

Λέγομαι Πάνος Αθανασιάδης και δεν έγραψα κανένα άρθρο. Απλά κατέθεσα κάποια σχόλια σε ορισμένες φράσεις της επιστολής του κ. Συκάρη για να ξεσπεπάσω την παραπλάνηση και την ανιλεικρίνεια (ακόμα κι αν είναι ακούσιες). Δεν αναφέρομαι σε γεγονότα αλλά σε δηλώσεις που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να λέει κάποιος ότι ο βοηθός υψομέτρου που του έχει δώσει η SST είναι "σχοινοσύντροφος" και ότι τα σταθερά σχοινιά απλά εξυπηρετούν τα ανεβοκατεβάσματα όταν δεν θα μπορούσε να σκαρφαλώσει ορισμένες σχοινιές της Abruzzi ούτε στο υψόμετρο των Βαρδουσίων. Ένας ανώνυμος φίλος μού έγραψε ότι κάνω κριτική πριν τελειώσει η προσπάθεια... Απαντώ ότι ο καθένας λαμβάνει αυτό που του αρμόζει. Αν από το K2 ο κ. Συκάρης επιλέγει να στέλνει επιστολές που καλωπίζουν την πραγματικότητα, τα σχόλια είναι δικαιολογημένα. Θεωρώ χρέος μου να ξεσκεπάζω την παραπλάνηση. Όσον αφορά τα γεγονότα, δεν θα με εξέπλησε αν ο κ. Συκάρης φτάσει μέχρι και την κορυφή. Σέβομαι την προσπάθειά του και του εύχομαι το καλύτερο. Εδώ ασχολούμαι με το πώς παρουσιάζει τον ευατό του. Όπως είπε κάποιος, η αξία του ενός ανθρώπου είναι σαν ένα κλάσμα με αριθμητή τα όσα έχει καταφέρει και παρονομαστή την ιδέα που έχει για τον εαυτό του.

Η τελευταία φράση με την κλασματική παρομοίωση έχει γραφεί, τελείως ανεξάρτητα, ως σχόλιο στο FB. Δηλαδή δύο έλληνες ορειβάτες έτυχε να κάνουν την ίδια ακριβώς σκέψη για το ποιόν της εν λόγω διασημότητας... Τα συμπεράσματα δικά σας.

[slazaridis]

Διέγραψα κι ας μείνουμε στο θέμα

[Ibex]

Σας πιστεύω, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο να πρόκειται για σύμπτωση. Great minds think alike, είπε κάποιος άλλος.
Πάνος Αθανασιάδης

[slazaridis]

Διέγραψα κι ας μείνουμε στο θέμα.

[zof]

αν είχατε μείνει στα κείμενά σας όλα καλά. ο διάλογός σας όμως είναι σουρεαλιστικός.

[slazaridis]

Έχεις δίκιο. Προτείνω να σβησουμε τα "σουρεαλιστικά" και να επικεντρωθούμε στο θέμα. Σβήνω τα δικά μου

[Nikolas_A]

LOL

[ALPHAKAPPA]

Τι να πεις ;

Υπάρχουν πολλοί λιποβαρείς* (στα ορειβατικά δρώμενα) που αυτοπροβάλλονται ασύστολα μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέπτη των διαφόρων media (social και μη)
Δεν θέλει μόνο κόπο (ανάπτυξη ικανοτήτων -τεχνικής), αλλά και τρόπο (υποβοήθηση από...διάφορα μέσα)
Ορειβάτες-ισες κι αυτοί -δε λέω-... προβεβλημένης περιοπής
Ικανοί και άξιοι -δε λέω- ...εξαρτόμενοι από την διογκούμενη αξία της κατασκευασμένης εικόνας τους
Μπορούν να πετύχουν πολλά -δε λέω-...αλλά στο τεχνητό και κατ επίφασιν δύσκολο.
Δικαίωμα τους και μπράβο τους. Έχουν το κοινό που τους αξίζει και αντανάκλαση αξίας ευτελούς ποιότητας ως τους αρμόζει.
Βαυκαλίζονται και επαίρονται και ενίοτε αλληλοσυγχέρονται
Ας είναι, δε με αφορούν
-
Υπάρχουν και οι άλλοι οι super καταρτισμένοι με τις τεράστιες περγαμηνές
Και σ αυτούς συναντάς φαινόμενα και "φαινόμενα". Οι μεν, μια βόρεια του Eiger στο ρελαντί και μετά στην πραγματική ζωή να κρατάνε το μέτρο χωρίς να αποζητούν ανταπόδοση. Με προσήλωση στο στόχο και βελτίωση των ικανοτήτων τους με μοναδικό σκοπό την σχεδόν μυστικιστική επαφή με την ορεινή φύση και το μεγαλείο της. Αυτοί έχουν τον θαυμασμό και τον σεβασμό μας χωρίς να τον αποζητούν. Κι αυτό γιατί κατορθώνουν να ισορροπούν και στα μέσα και στα έξω τους...
Υπάρχουν και οι άλλοι... τα "φαινόμενα" που εξαργυρώνουν τις επιτυχίες τους. Για ότι καταφέρνουν αποζητούν αντάλαγμα και προβάλλονται.
Δικαίωμα τους.
Κι αυτοί άξιοι σε αντιστοιχία με τις προσδοκίες τους και τις ανάγκες του περιρρέοντος κοινού τους.
Κι αυτοί έχουν τον θαυμασμό μας για όσα καταφέρνουν, αλλά οπωσδήποτε μας εμπνέουν λιγότερο.
-
Κατα τ άλλα όλοι μας ορειβάτες λογιζόμαστε !
Είτε απλώς πεζοπορούμε είτε κάνουμε χειμερινό εύκολο είτε δύσκολο, είτε μικτές διαδρομές, είτε αναρρίχηση σε βράχο, είτε σε ορθοπλαγιές, είτε με -40c και 10 μποφώρ, είτε...είτε...είτε.

Το θέμα της αξίας θα λεγα ότι είναι ένα κλάσμα με αριθμητή την συνειδητοποίηση των πραγματικών -σωματικών και ψυχικών- ικανοτήτων του καθενός...και παρονομαστή το κατ' αναλογία δυσκολίας εγχείρημα στην ορεινή φύση που στοχεύουμε (μικρός αριθμός όταν δεν ρισκάρουμε το μέτρο και μεγάλος στο αντίθετο). Ολο αυτό το πολλαπλασιάζουμε επί Χ, έναν παράγοντα κινδύνου "αστοχίας" της φύσης (ένας αυξητικός συντελεστής απροσδιοριστίας)
Με απλά λόγια, αν ξέρουμε επακριβώς τις δυνατότητες και ικανότητες μας σε ποκιλία συνθηκών-δυσκολιών αλλά υπερβάλλουμε στο εγχείρημα...τότε χάνεται η μπάλα και χωλαίνει η αξία.
Στην άλλη, αν το εγχείρημα το έχουμε χωροθετήσει μέσα σε ανεκτά πλαίσια τότε "το παίζουμε το παιχνίδι" σε συνάρτηση και με λίγη τύχη (με πιθανότητες υπέρ μας)

Χαιρετισμούς προς όλους...

*ΥΓ. Προς αποφυγή παρεξήγησης. με το "λιποβαρείς" στην αρχή δεν αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα

[kitsos]

Εδώ αναφέρει πως ήταν μέλος διεθνούς αποστολής: https://www.kathimerini.gr/k/travel/561 ... as-sto-k2/
Τώρα τι σημαίνει αυτό, ας μας το πούνε οι προλαλήσαντες ειδήμονες επί του αντικειμένου, στη φώτο
πάντως φαίνεται να κάνει ραπέλ από κάποιο στατικό σχοινί (ενώ η λεζάντα της φωτο αναφέρει πως αναρριχάτα, λάθος ανεβαίνει). Τέλοσπάντων,
συμφωνώ με τον προηγούμενο συμμετέχοντα στη συζήτηση (Alphakappa), σημασία δεν έχει τι κάνει ο καθένας, αρκεί να το κάνει
κατευθυνόμενος από ενδογενή κίνητρα, τα οποία είναι και τα μόνα αυθεντικά. Τώρα, αν επιδιώκει την προβολή (κατευθυνόμενος από
εξωγενή κίνητρα), σίγουρα είναι κάτι, που σε πολλούς δεν αρέσει και καλά κάνουν και το εκδηλώνουν. Φυσικά, αν ο άμεσα ενδιαφερόμενος
ΚΑΙ γουστάρει την αυτο-προβολή ΚΑΙ δεν τον νοιάζουν οι χαρακτηρισμοί των συναδέλφων του, τότε, ok, καλά κάνει και αυτός, δικαίωμα του είναι.
Επίσης, αυτοί που γνωρίζουν το αντικείμενο είναι προφανές ποιους θα θαυμάσουν και θα παραδεχτούν...Η ορειβασία γενικά αντιμετωπίζεται
από τον τύπο, ως κάτι "εξωτικό", λογικό να μην μπορούν να ξεχωρίσουν τον Jordan από τον Pops Mensah Bonsou, γιατί αυτό γίνεται...

[slazaridis]

Φίλε, ALPHAKAPPA. Συμφωνώ μαζί σας. Πάντα έλεγα: "ο καθένας φιλάει το βουνό, με τα χείλη που έχει".

[slazaridis]

Φίλε Κίτσο. Ας πω το απλά. Οι τύποι αυτοί, στερούν, από ικανούς νέους ορειβάτες την δυνατότητα χορηγιών. Θα τους τους πετάξουν στα μούτρα: "ποιός είσαι εσύ που το όνομά σου, δεν έχει ξανακουστεί". Είναι ένα θέμα.

[slazaridis]

Και για να το πω ακόμη πιό απλά, καθώς, όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο αρχιερέας, σε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι . Ας μας απαντήσει ο "ορειβάτης" ή "υπερορειβάτης" ή "μέγκαορειβάτης" , σε ένα ερώτημα (της αρεσκείας του), "αλλά με τεκμήρια": ποιά είναι η πιό δύσκολη ανάβαση που έχει πραγματοποιήσει στα Ιμαλάια ή ποιά είναι η πιό δύσκολη διαδρομή στις Άλπεις ή ποιά είναι η πιό δύσκολη διαδρομή στην Ελλάδα, ή όπου αλλού θέλει, "ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ", στην οποία έβλεπε τα σχοινιά από πίσω του μόνο (με εξαίρεση τα ραπέλ). Νομίζω ότι θα βγουν συμπεράσματα. Ίσως και να αποκατασταθεί το όνομά του. Ίσως κι όχι. Οφείλουμε (θα επανέλθω σε αυτό) όμως, να εκθέσουμε, τους τάχα "υπερορειβάτες". Για πολλούς λόγους.

[Ibex]

Жалко, че понякога планината дава път на хора, които считат себе си за "The best climbers in the world".
Екипът на Нирмал беше този, който се качваше преди него на всеки един връх, за да извърши цялата работа по обработката на маршрута и въпреки всичко той не изпитваше неудобство да се лансира като събирателния образ. Ако един човек не изпитва неудобство да бъде последен на терен и първи в медийното пространство, с името и портретната му снимка винаги първи в списъка на 10-те, той не е лидер, а прост ползвател на славата си.
Изумен съм, че някой, който се ползва с такава лекота от естествените облаги на лидерството задава наратива за това що е то успешен човек. Само неинформирана аудитория може да възприеме популистката представа, че този човек е най-добрият катерач в света.
Съжалявам, че тази история не беше написана от хора като Денис Урубко , Давид Лама или Ули Щек, а от един самовлюбен човек, който все повече ми прилича на един осъществен Атанас Скатов.

Επειδή, σε μια άλλη κλίμακα, το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό... It is a new age.

From my Patagonian Friend VIKTOR VOROSHKIN
(Mountain Guide UIAGM, Heli Rescue Specialist)

[Ibex]

Διέγραψα και ας μείνουμε στο θέμα.
Π. Αθανασιάδης

[ALPHAKAPPA]

Жалко, че понякога планината дава път на хора...

Ξέρει κανείς Βουλγάρικα ;
Πάνο, χάσαμε τη μπάλα...

[Ibex]

copy & paste στον Google Translator.

[ALPHAKAPPA]

ok understood...

[Ibex]

It is a pity that sometimes the mountain gives way to people who consider themselves "The best climbers in the world".
Nirmal's team was the one who climbed each peak before him to do all the work of processing the route, and yet he did not feel embarrassed to launch himself as the collective image. If a person does not feel uncomfortable being last on the field and first in the media, with his name and portrait always first on the list of the 10, he is not a leader, but a simple user of his fame.
I am amazed that someone who enjoys so easily the natural benefits of leadership sets the narrative of what a successful person is. Only an uninformed audience can accept the populist notion that this man is the best climber in the world.
I am sorry that this story was not written by people like Denis Urubko, David Lama or Uli Steck, but by a narcissistic man who looks more and more like an accomplished Atanas Skatov.

Google Translate works quite well.