Επαναλάβαμε σήμερα τη εν λόγο διαδρομή.Όμορφη διαδρομή με ευχάριστο σκαρφάλωμα αν και πολλές πλακέτες. Μία διόρθωση σχετικά με το σχεδιάγραμμα είναι ότι η 6η σχοινιά είναι 30μέτρα και όχι 50.
Επίσης για τη επιστροφή με τα πόδια περπατάμε κανένα 10λέπτο αριστερά πάνω στην κόψη μέχρι λούκι που είναι σημαδεμένο με δύο κούκους.
Μπράβο στους ανοίξαντες!
Αιωνιότητα και μία μέρα
Re: Αιωνιότητα και μία μέρα
Σκαρφαλώσαμε και εμείς σήμερα με pod και zof , την εν λόγω διαδρομή.
Πρόκειται για μια πολύ ωραία διαδρομή, σε ένα πολύ ωραίο μέρος που προσφέρει όμορφο σκαρφάλωμα "μικτού" τύπου (δλδ. πλακέτες και φυσικές ασφάλειες) με δυσκολίες μέχρι 6a+ (θα φανεί πιο κάτω γιατί χρησιμοποιώ το γαλλικό).
3 παρατηρήσεις.
Α) Πλακέτες, επειδή αναφέρθηκε παραπάνω:
Σε πολλά σημεία ο βράχος δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ή δεν παίρνει τίποτα (ή δείχνει να παίρνει σε αμφίβολο βράχο, πράγμα που είναι σαν να μην παίρνει δλδ.) και είναι απαραίτητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 4η και 5η σχοινιά, ή πολλά σημεία της 3ης. Το βασικότερο όμως είναι το εξής: η διαδρομή, έχει το χαρακτήρα που έχει. Μια πιο φιλική βουνίσια διαδρομή "μικτού" (πλακέτες και φυσικές), όπως το λένε στο εξωτερικό, σκαρφαλώματος. Γι' αυτό και την κάνει περισσότερος κόσμος από αυτόν που σκαρφαλώνει τις γειτονικές. Όποιος θέλει να βρει πιο σκληρές παραδοσιακές γραμμές, υπάρχουν και στο Ξηροβούνι διαδρομές χωρίς ή με ελάχιστες μόνιμες ασφάλειες, τις ποίες μπορεί να δοκιμάσει. Οπότε δεν βρίσκω κάποιο πρόβλημα. Δηλαδή μην κάνουμε κριτική για τις πλακέτες σε μια διαδρομή στην οποία πολλοί πάμε επειδή είδαμε ότι έχει και τις πλακέτες! Δεν λέω ότι ο από πάνω το είπε με αυτό το πνεύμα (ούτε ότι πήγε γι'αυτό), απλά επειδή τέτοιες καφενειακές κουβέντες γίνονται, το αναφέρω.
Β) Βαθμολογίες.
Η διαδρομή είναι βαθμολογημένη με πιο σύγχρονο τρόπο, όπως ακριβώς φαίνεται και στο πινακάκι του routes. Δλδ. το VII- είναι 6a+. Αυτό νομίζω ότι το βγάζει στα περάσματα της 4ης και της 6ης σχοινιάς. Σε αρκετά άλλα σημεία θα έπρεπε μάλλον να κατέβει μισό βαθμό. Έτσι:
1η σχοινιά: δεν υπάρχει πουθενά VI+ (ίσως και το VI είναι πολύ). Μάλλον VI-
3η σχοινιά: Μέχρι VI-, αλλά κυρίως V+
4η σχοινιά: Στο crux μέχρι VII-
5η σχοινιά: Αν πάει direct (από τις πλακέτες και όχι από το λούκι που είναι πιο εύκολο, αλλά σαθρό), μέχρι VI.
6η σχοινιά: Το crux (το καβάλημα για την καμινάδα) VII-. Μετά κυρίως μέχρι VI.
7η σχοινιά: Το καβάλημα στην πλακέτα V+ (πολύ προσοχή στη μεγάλη πέτρα που κουνάει και αν φύγει πέφτει στο από κάτω ρελέ!!!), όλο το υπόλοιπο III.
Πάντως δεν μπορεί να βγει και εύκολα άκρη με τις βαθμολογίες, γιατί και η αντιστοίχιση με το γαλλικό είναι λίγο μπέρδεμα. Για παράδειγμα το VI τι είναι τελικά;
Γ) Κατάβαση.
Τα ραπέλ, λόγω και των σαθρών, δεν τα προτιμήσαμε. Αν όμως έχει πιάσει ομίχλη, ή για κάποιο λόγo έχουμε αργήσει και θα μας πιάσει η νύχτα στην κορυφογραμμή είναι απαραίτητα. Η κορυφογραμμή είναι γεμάτη δολίνες και αν δεν βλέπεις, είναι πραγματικά χαοτική.
Συνοψίζοντας πολύ ωραία διαδρομή γι'αυτό που είναι. Όποιος ψάχνει κάτι τέτοιο να την κάνει. Είναι και κοντά στην Αθήνα. Συγχαρητήρια σε αυτούς που την άνοιξαν!
Πρόκειται για μια πολύ ωραία διαδρομή, σε ένα πολύ ωραίο μέρος που προσφέρει όμορφο σκαρφάλωμα "μικτού" τύπου (δλδ. πλακέτες και φυσικές ασφάλειες) με δυσκολίες μέχρι 6a+ (θα φανεί πιο κάτω γιατί χρησιμοποιώ το γαλλικό).
3 παρατηρήσεις.
Α) Πλακέτες, επειδή αναφέρθηκε παραπάνω:
Σε πολλά σημεία ο βράχος δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ή δεν παίρνει τίποτα (ή δείχνει να παίρνει σε αμφίβολο βράχο, πράγμα που είναι σαν να μην παίρνει δλδ.) και είναι απαραίτητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 4η και 5η σχοινιά, ή πολλά σημεία της 3ης. Το βασικότερο όμως είναι το εξής: η διαδρομή, έχει το χαρακτήρα που έχει. Μια πιο φιλική βουνίσια διαδρομή "μικτού" (πλακέτες και φυσικές), όπως το λένε στο εξωτερικό, σκαρφαλώματος. Γι' αυτό και την κάνει περισσότερος κόσμος από αυτόν που σκαρφαλώνει τις γειτονικές. Όποιος θέλει να βρει πιο σκληρές παραδοσιακές γραμμές, υπάρχουν και στο Ξηροβούνι διαδρομές χωρίς ή με ελάχιστες μόνιμες ασφάλειες, τις ποίες μπορεί να δοκιμάσει. Οπότε δεν βρίσκω κάποιο πρόβλημα. Δηλαδή μην κάνουμε κριτική για τις πλακέτες σε μια διαδρομή στην οποία πολλοί πάμε επειδή είδαμε ότι έχει και τις πλακέτες! Δεν λέω ότι ο από πάνω το είπε με αυτό το πνεύμα (ούτε ότι πήγε γι'αυτό), απλά επειδή τέτοιες καφενειακές κουβέντες γίνονται, το αναφέρω.
Β) Βαθμολογίες.
Η διαδρομή είναι βαθμολογημένη με πιο σύγχρονο τρόπο, όπως ακριβώς φαίνεται και στο πινακάκι του routes. Δλδ. το VII- είναι 6a+. Αυτό νομίζω ότι το βγάζει στα περάσματα της 4ης και της 6ης σχοινιάς. Σε αρκετά άλλα σημεία θα έπρεπε μάλλον να κατέβει μισό βαθμό. Έτσι:
1η σχοινιά: δεν υπάρχει πουθενά VI+ (ίσως και το VI είναι πολύ). Μάλλον VI-
3η σχοινιά: Μέχρι VI-, αλλά κυρίως V+
4η σχοινιά: Στο crux μέχρι VII-
5η σχοινιά: Αν πάει direct (από τις πλακέτες και όχι από το λούκι που είναι πιο εύκολο, αλλά σαθρό), μέχρι VI.
6η σχοινιά: Το crux (το καβάλημα για την καμινάδα) VII-. Μετά κυρίως μέχρι VI.
7η σχοινιά: Το καβάλημα στην πλακέτα V+ (πολύ προσοχή στη μεγάλη πέτρα που κουνάει και αν φύγει πέφτει στο από κάτω ρελέ!!!), όλο το υπόλοιπο III.
Πάντως δεν μπορεί να βγει και εύκολα άκρη με τις βαθμολογίες, γιατί και η αντιστοίχιση με το γαλλικό είναι λίγο μπέρδεμα. Για παράδειγμα το VI τι είναι τελικά;
Γ) Κατάβαση.
Τα ραπέλ, λόγω και των σαθρών, δεν τα προτιμήσαμε. Αν όμως έχει πιάσει ομίχλη, ή για κάποιο λόγo έχουμε αργήσει και θα μας πιάσει η νύχτα στην κορυφογραμμή είναι απαραίτητα. Η κορυφογραμμή είναι γεμάτη δολίνες και αν δεν βλέπεις, είναι πραγματικά χαοτική.
Συνοψίζοντας πολύ ωραία διαδρομή γι'αυτό που είναι. Όποιος ψάχνει κάτι τέτοιο να την κάνει. Είναι και κοντά στην Αθήνα. Συγχαρητήρια σε αυτούς που την άνοιξαν!