Σκαρφαλώσαμε το Σάββατο την Πρίντεζι (V, 180m). Στον οδηγό του Αλιγιάννη του 2006 η διαδρομή βρίσκεται στον sector 6 (περιοχή Κολοφωτιάς) και στον πανοραμικό είναι η ν. 11 η οποία ακολουθεί την κίτρινη γραμμή. Μια και δεν υπάρχει σκίτσο, είπα να κάνω ένα αναλυτικό report.
1η σχοινιά: Ξεκινάει στην πλάκα πίσω από τον Ηρώδη, όπου υπάρχει μικρό ταμπελάκι με το όνομα της. Γενικά κινείται στα πιο εύκολα, ανάμεσα σε κάποιες σπορ διαδρομές (εμείς κλιπάραμε 4 πλακέτες που ήταν πάνω ή σχεδόν πάνω στη γραμμή της διαδρομής) και βρίσκει ρελέ (30m, V+).
2η σχοινιά: Φεύγει από το διεδράκι ευθεία πάνω από το ρελέ, βρίσκει πλακέτα και μετά πάει δεξιά στο ρελέ του Ηρώδη. Από εκεί αριστερά επάνω ακολουθεί τη ράμπα (αποφεύγοντας τη βλάστηση) και φτάνει σε πατάρι όπου βρίσκει ρελέ δίπλα σε ελιά. Το ρελέ αυτό είναι μάλλον της "Θάλειας", είναι εξοπλισμένο με κρίκους και έχει αρχίσει να μαυρίζει λίγο... Προσοχή στις τριβές και στο πιθανό μπλέξιμο των σχοινιών (35m, IV+).
3η σχοινιά: Φεύγει ευθεία πάνω την πλάκα δίπλα στην ελιά και συνεχίζει αριστερά προς χαρακτηριστικό δίεδρο/σχισμή (ένα καρφί σχετικά χαμηλά) το οποίο σκαρφαλώνει μέχρι πατάρι όπου γίνεται ρελέ σε ελιά. Στη βάση της ελιάς υπάρχουν παλιοί ιμάντες με καραμπίνερ (μάλλον για ραπέλ). Το ρελέ γίνεται στο δέντρο και δεν είναι ιδιαίτερα βολικό. (25m, V).
4η σχοινιά. Φεύγει ευθεία πάνω και ελαφρώς δεξιά στοχεύοντας πατάρι λίγο πιο κάτω από μεγάλη ελιά. Η σχοινιά είναι όρθια και μέχρι το ρελέ περνάει από μια σειρά μικρότερα παταράκια (τα οποία και δείχνουν το δρόμο). Το ρελέ γίνεται στο πατάρι κάτω από το παλιό καρφί από το οποίο κρέμεται ιμάντας. Πιο αριστερά είναι το παλιό R3 της διαδρομής "Καλός σχοινοσύντροφος". Δεν πρέπει να δοκιμάσει κάποιος να περάσει το καρφί και να πάει για ρελέ μετά, γιατί μπλέκει. Παρόλο που τα περάσματα δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολα, η σχοινιά είναι η πιο σοβαρή, καθώς δεν έχει τίποτα επάνω, η δυσκολία είναι συνεχόμενη και θέλει και μια σχετική εμπειρία στην ασφάλιση (30m, V).
5η σχοινιά. Από το καρφί πήγαμε αριστερά (μάλλον πιο δύσκολα), σε πέρασμα VI-/VI που ασφαλίζεται με friends (θέλει και το BD n2), αφού καβαλίσαμε, συνεχίσαμε προς τα δεξιά προς τις ελιές. Αν πας από το καρφί δεξιά, σύμφωνα με το τον οδηγό του Αλιγιάννη του '97 είναι πιο εύκολα. Εδώ το πεδίο θέλει πολύ προσοχή γιατί έχει χώματα και χοντρά κλαδιά που μπορεί να φύγουν. Αφού βγεις στις ελιές συνεχίζεις λίγο πιο πάνω και κάνεις ρελέ (40 -45m).
6η σχοινιά. Φεύγει σε εύκολα σπασμένα και ουσιαστικά έχει ένα πέρασμα IV και όλη η υπόλοιπη είναι ΙΙΙ, μέχρι χαρακτηριστικό άνετο δέντρο (30m).
Για την επιστροφή βγαίνουμε επάνω εκεί που γίνεται επίπεδο το έδαφος και ακολουθούμε τα σημάδια προς τα δεξιά (άσπρο τετράγωνο με κόκκινη βούλα), τα οποία μας βγάζουν στο λούκι της Καλιντονίς (το καταλαβαίνεις ότι είναι αυτό και επειδή ασπρίζει ο βράχος πλέον εκεί). Από εκεί κάνουμε δύο μεγάλα ραπέλ (55 -60m) και είμαστε κάτω. Το πρώτο γίνεται σε κρίκο και ιμάντα σε διαμπερές πλέον, γιατί το συρματόσχοινο που ένωνε τους δύο κρίκους έχει σπάσει. Εμείς αφήσαμε έναν ιμάντα (01/12/18). Βέβαια αν θέλει κάποιος να αφήσει μια πεντάμετρη ίσως ενώνονται και οι κρίκοι. Το άλλο γίνεται από κανονικό ρελέ της διαδρομής.
Συνοψίζοντας: η διαδρομή είναι στις δυσκολίες που είπαμε, περιπετειώδης, έχει και τα χόρτα της (όχι παντού όμως) και πιο σοβαρή από τις λεγόμενες εκπαιδευτικές που κινούνται στην ίδια βαθμολογία. Πολύ καλή και για γνωριμία και με αυτό το κομμάτι της ορθοπλαγιάς.
Όποιος ζητάει κάτι τέτοιο να πάει να την σκαρφαλώσει.
Βαράσοβα, Πρίντεζι
Re: Βαράσοβα, Πρίντεζι
Να είσαι καλά φιλαράκι, ευχαριστούμε.