Κωνσταντίνος Στεφανουδάκης
-
- Posts: 425
- Joined: 01 Jul 2007 16:33
Κωνσταντίνος Στεφανουδάκης
Ο Κωνσταντίνος Στεφανουδάκης, σκοτώθηκε χθες το απόγευμα σε τροχαίο στην Εύβοια προσπαθώντας να αποφύγει ένα ζώο.
Λυπόμαστε όλοι πάρα πολύ,
Όποιος μάθει για την κηδεία του ας το γράψει.
Λυπόμαστε όλοι πάρα πολύ,
Όποιος μάθει για την κηδεία του ας το γράψει.
Θλίψη...
Τα τελευταία νέα είναι ότι το ατύχημα έγινε στην εθνική στο Καπανδρίτι, ο Κώστας έκανε ελιγμό για να αποφύγει σκύλο και βγήκε εκτός, οι αερόσακκοι του αυτοκινήτου δεν άνοιξαν(!) και το τιμόνι χώθηκε στα πνευμόνια του... Κάπως έτσι χαθηκε ένα από τα καλύτερα παλικάρια του χώρου.
Ο συνοδηγός γλίτωσε με επιπόλαια τραύματα...
Η κηδεία θα γίνει την Τρίτη το μεσημέρι, δεν ξέρω ακόμη που...
Θλίψη.
ΓΒ
Τα τελευταία νέα είναι ότι το ατύχημα έγινε στην εθνική στο Καπανδρίτι, ο Κώστας έκανε ελιγμό για να αποφύγει σκύλο και βγήκε εκτός, οι αερόσακκοι του αυτοκινήτου δεν άνοιξαν(!) και το τιμόνι χώθηκε στα πνευμόνια του... Κάπως έτσι χαθηκε ένα από τα καλύτερα παλικάρια του χώρου.
Ο συνοδηγός γλίτωσε με επιπόλαια τραύματα...
Η κηδεία θα γίνει την Τρίτη το μεσημέρι, δεν ξέρω ακόμη που...
Θλίψη.
ΓΒ
-
- Posts: 51
- Joined: 08 Nov 2007 12:27
- Location: Athens
Έχω συγκλονιστεί... αδυνατώ να πιστέψω ότι μπορεί να είναι αλήθεια! Θέλω να απευθυνθώ σε όλο τον κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος...
Παιδιά προσοχή με τους δρόμους... όλοι το έχουμε κάνει να τρέχουμε για να κάνουμε σκ στον Όλυμπο ή στην Αστράκα, όλοι έχουμε οδηγήσει και κοιμόμασταν στο τιμόνι μετά από Γκιώνες και bivouak, όλοι έχουμε γυρίσει και μετά σκευτόμασταν πόσο τυχεροί είμασταν που γυρίσαμε... όχι από το βουνό αλλά από τους δρόμους που μόνο εμπιστοσύνη δεν μπορείς να τους έχεις!!!
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι αναρριχητές σκοτώνονται στους δρόμους και όχι στα βουνά... Ενώ τελευταία ακούω συνέχεια για ατυχήματα, πολλά ατυχήματα!!! Συμπεριλαμβανομένου και εμένα που την προηγούμενη Κυριακή το πρωί πηγαίνοντας στην συνάντηση του Φλαμπουρίου είχα ατύχημα με το αμάξι επειδή ο μπροστινός χάζευε τα έργα που γινόντουσαν στο δρόμο...
Καλό ταξίδι Κώστα να περνάς καλά εκεί ψηλά!!!
Παιδιά προσοχή με τους δρόμους... όλοι το έχουμε κάνει να τρέχουμε για να κάνουμε σκ στον Όλυμπο ή στην Αστράκα, όλοι έχουμε οδηγήσει και κοιμόμασταν στο τιμόνι μετά από Γκιώνες και bivouak, όλοι έχουμε γυρίσει και μετά σκευτόμασταν πόσο τυχεροί είμασταν που γυρίσαμε... όχι από το βουνό αλλά από τους δρόμους που μόνο εμπιστοσύνη δεν μπορείς να τους έχεις!!!
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι αναρριχητές σκοτώνονται στους δρόμους και όχι στα βουνά... Ενώ τελευταία ακούω συνέχεια για ατυχήματα, πολλά ατυχήματα!!! Συμπεριλαμβανομένου και εμένα που την προηγούμενη Κυριακή το πρωί πηγαίνοντας στην συνάντηση του Φλαμπουρίου είχα ατύχημα με το αμάξι επειδή ο μπροστινός χάζευε τα έργα που γινόντουσαν στο δρόμο...
Καλό ταξίδι Κώστα να περνάς καλά εκεί ψηλά!!!
-
- Posts: 223
- Joined: 09 Oct 2007 19:36
- Contact:
Κρίμα! Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να συμβαίνει στα καλύτερα παιδιά, να φεύγουν τόσο νωρίς...
Last edited by teochristopoulos on 14 Oct 2008 15:11, edited 1 time in total.
-
- Posts: 32
- Joined: 22 Aug 2007 13:38
- Location: EPOS FILIS - Chasia
- Contact:
ΒΡΑΔΙΑ ΜΝΗΜΗΣ
O ΕΟΣ Ηλιούπολης διωργανώνει μια βραδιά μνήμης για τον εκπαιδευτή και φίλο μας Κώστα Στεφανουδάκη που τόσο νωρίς έφυγε από κοντά μας σε τροχαίο δυστύχημα το Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008.
Την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου και ώρα 20.00 σας προσκαλούμε στο στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου του Δήμου Ηλιούπολης στις οδούς Μνησικλέους και Ύδρας.
Ο Κώστας πρόσφερε πολλά στον Σύλλογό μας, οργανώνοντας και εκπαιδεύοντας με επιτυχία την πρώτη Σχολή Αναρρίχησης, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις.
Έγινε φίλος μας, ανοίγοντάς μας καινούργιους δρόμους στο βουνό. Παρόλο που τον γνωρίσαμε για μικρό χρονικό διάστημα, μας σημάδεψε με το χαρακτήρα του, το ήθος του, την υπευθυνότητά του και τη στάση του απέναντι στη ζωή.
Η σύντομη διαδρομή του Κώστα είχε σαν άξονές της αυτές τις δύο φράσεις: «Ούτε λεπτό χαμένο» και «Η ζωή είναι έξω».
Θρηνούμε το χαμό του και, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του, επιθυμούμε να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός «αναρριχητικού πυρήνα» στην περιοχή μας, πράγμα το οποίο ήταν και δικό του όνειρο.
Την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου και ώρα 20.00 σας προσκαλούμε στο στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου του Δήμου Ηλιούπολης στις οδούς Μνησικλέους και Ύδρας.
Ο Κώστας πρόσφερε πολλά στον Σύλλογό μας, οργανώνοντας και εκπαιδεύοντας με επιτυχία την πρώτη Σχολή Αναρρίχησης, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις.
Έγινε φίλος μας, ανοίγοντάς μας καινούργιους δρόμους στο βουνό. Παρόλο που τον γνωρίσαμε για μικρό χρονικό διάστημα, μας σημάδεψε με το χαρακτήρα του, το ήθος του, την υπευθυνότητά του και τη στάση του απέναντι στη ζωή.
Η σύντομη διαδρομή του Κώστα είχε σαν άξονές της αυτές τις δύο φράσεις: «Ούτε λεπτό χαμένο» και «Η ζωή είναι έξω».
Θρηνούμε το χαμό του και, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του, επιθυμούμε να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός «αναρριχητικού πυρήνα» στην περιοχή μας, πράγμα το οποίο ήταν και δικό του όνειρο.
Άργησα πολύ να γράψω για τον αγαπημένο μου, Κωνσταντή. Ακόμη τα συναισθήματα για το αιφνίδιο γεγονός, δεν έχουν φύγει. Δε ξέρω αν ποτέ θα φύγουν. Ίσως, ο γλυκός μου Κωνσταντής σιγά σιγά να πάρει τη θέση του στην καρδιά μου και στην καρδιά όλων όσων των αγαπούσαν και να τον έχουμε στο μυαλό μας σα το φως της ζωής! Ο Κωνσταντής ή αλλιώς ο Περίφημος Δον Πεπόνης, γεννήθηκε στα βουνά, στη θάλασσα, στον αέρα. Η μούσα του ήταν η φύση. Δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι ο μοναχικός προστάτης και άγγελός μου. Μπορεί να γράφω λίγο ασυνάρτητα, μα ήθελα όλος ο κόσμος να μάθει για το μεγαλείο της ψυχής του. Και αυτά δεν είναι λόγια εκ των υστέρων. Αυτά τα ξέρει και ο ίδιος, είναι λόγια που έχουν υποθεί σε αυτόν. Η ζωή μου όλη είναι ο Κωνσταντής, αυτό δεν αλλάζει. Το ανταριασμένο πνεύμα του και η αχαλίνωτη λαχτάρα για ζωή είναι ότι έμεινε μέσα μου και το ακολουθώ πιστά. Το μόνο πλεόν που απομένει εξ εμού να υποθεί είναι: ανυπομονώ για να είμαστε πάλι μαζί. Κωνσταντή μου, μικρέ μου Δον Πεπόνη πάντα σ'αγαπώ, μαζί στο παντού και πουθενά!!!
Υ.Σ.: Έχω φυτέψει μια λεμονιά (που τόσο μας αρέσει και στους δύο) στην εθνική οδό, στο σημείο του ατυχήματος. Είναι στο 52χλμ, στο ρεύμα προς Χαλκίδα. Όποιος θέλει σταματά και την ποτίζει. Σας ευχαριστώ όλους για όλα! Να 'μαστε όλη καλά με γεμάτη ζωή και... καλή διασκέδαση!
Ερμιόνη
Υ.Σ.: Έχω φυτέψει μια λεμονιά (που τόσο μας αρέσει και στους δύο) στην εθνική οδό, στο σημείο του ατυχήματος. Είναι στο 52χλμ, στο ρεύμα προς Χαλκίδα. Όποιος θέλει σταματά και την ποτίζει. Σας ευχαριστώ όλους για όλα! Να 'μαστε όλη καλά με γεμάτη ζωή και... καλή διασκέδαση!
Ερμιόνη
Γειά σας και χαρά σας!
-
- Posts: 425
- Joined: 01 Jul 2007 16:33
Είναι κάτι μέρες τον Οκτώβρη που έχει τρομερή ζέστη. Τρεις σκιές στην άσφαλτο του νεκροταφείου χαιρετούσαμε το παλικάρι που έφυγε νωρίς. Φίλε, από σήμερα το ονομάσου θα είναι γραμμένο στην ορθοπλαγιά του Κούβελου και για πάντα στις μνήμες των αναρριχητών. Διακόσια μέτρα δίεδρο, τέσσερις πενηντάρες σχοινιές.
“Κώστας Στεφανουδάκης” 200μ. VII A0
Μουτάφης, Κωνσταντινίδης, Μουγκολιάς
“Κώστας Στεφανουδάκης” 200μ. VII A0
Μουτάφης, Κωνσταντινίδης, Μουγκολιάς
Ένας χρόνος με φύλακα άγγελο τον Κωνσταντή Στεφανουδάκη
Την Κυριακή 11/10/09, θα λέμε ότι πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη στιγμή που (γαμώτο) πήρε το ρόλο του φύλακα άγγελού μας. Στο κοιμητήριο του Βύρωνα στις 16.00, η οικογένειά του, θα τελέσει το μυστήριο του ενός χρόνου για τον γλυκό μου Κωνσταντή Στεφανουδάκη.
Γειά σας και χαρά σας!