Καλησπέρα σε όλους.
Οι περισσότεροι υποθέτω ότι δεν έχετε πάρει χαμπάρι ότι σε ένα blog (http://eooastandard.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html) που έφτιαξε ο Πετρομιανός μπορούν να δοθούν σχόλια για το περίφημο "πρότυπο".
Το γιατί δεν το ανακαλύψατε πριν είναι δικό σας πρόβλημα.
Πάντως, το να κάνω σχόλια και διορθώσεις σε ένα κείμενο που είναι εντελώς απαράδεκτο, ακατάλληλο για συζήτηση και λίγο ύποπτο πιστεύω ότι είναι λάθος. Είναι λάθος γιατί είναι δομημένο λάθος.
Δεν έχει υπάρξει άνθρωπος που να έχει δεχθεί έστω και ελάχιστο μέρος αυτού, τελευταίοι όλοι -μα όλοι- οι υποψήφιοι εκπαιδευτές.
Και είναι ακατανόητη η εμμονή της ΕΟΟΑ να το κρατάει αναρτημένο στην ιστοσελίδα της, πολύ δε χειρότερα να το παρουσιάζει στο υπουργείο! Έτσι παρόλες τις προτροπές μου προς τους συντάκτες και τον κ. Γεωργούλη για ανταλλαγή απόψεων ώστε να βρεθεί μια σύγκλιση πριν την συνάντηση της Τετάρτης 24/6 το μόνο που έγινε ήταν το blog, δηλαδή τίποτα.
Απαξίωση. Άραγε από την ΕΟΟΑ ή από τους συντάκτες;
Έτσι λοιπόν την Τετάρτη θα έχουμε μεγάλη νύχτα.
Θάθελα να δω εκεί τον πρόεδρο ν' απευθύνει χαιρετισμό, αλλά δεν το πιστεύω.
Επί της ουσίας όμως, στο επόμενο ποστ παραθέτω τις σκέψεις μου πάνω σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, με ένα εντελώς αναμορφωμένο κείμενο. Δεν έκανα σχόλια στο blog, δοκίμασα να ανεβάσω το κείμενο αλλά αυτό δε γινόταν.. Διαβάστε το.
Χρήστος Μπελογιάννης (για να είναι εμφανές ποιός το γράφει όταν οι υπεράνω καλοθελητές δείξουν το κείμενο στον πρόεδρο..)
Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Διάνοιξη και συντήρηση αθλητικών διαδρομών σε οργανωμένα πεδία
1. Αποποίηση ευθύνης
1.1 Οι αναρριχητές σκαρφαλώνουν εν γνώσει τους ότι διεξάγουν μια επικίνδυνη δραστηριότητα που απαιτεί ανάληψη ρίσκου και χρειάζεται γνώση κι σύνεση. Κατ’ αυτή την έννοια είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη αν θα κρίνουν ότι μια διαδρομή είναι μέσα στα δικά τους πλαίσια ασφαλείας και δυσκολίας.
1.2 Η αναρρίχηση είναι μια διαδικασία δυο ατόμων, αναρριχητή και ασφαλιστή. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των δυο μπορεί να αποφύγει ατυχήματα ή να δημιουργήσει, ανεξάρτητα από την ποιότητα του εξοπλισμού μιας διαδρομής.
1.3 Το παρόν κείμενο αποτελεί μόνο συστάσεις για ένα ευνοϊκότερο και ασφαλέστερο περιβάλλον για την ανάπτυξη και εξέλιξη της αναρρίχησης. Αφορά δε κυρίως –αν όχι αποκλειστικά- την διάνοιξη διαδρομών σε οργανωμένα πεδία αθλητικών διαδρομών.
1.4 Οι συστάσεις αυτές αποκτούν δεσμευτικό χαρακτήρα μόνο σε ότι έχει να κάνει με την επιλογή υλικών για τον εξοπλισμό των διαδρομών, δεδομένου ότι το σύνολο των αθλητικών διαδρομών βρίσκονται σε εγγύτητα με τη θάλασσα.
1.5 Η γενίκευση των συστάσεων μπορεί να γίνει μόνο με πολύ περίσκεψη και κατά περίπτωση και μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της αναρριχητικής κοινότητας –τοπικής ή εθνικής. Τα αναρριχητικά ήθη που διαμορφώνονται ανά περιοχές, προσδίδουν τον χαρακτήρα της αναρρίχησης σε εκείνη την περιοχή. Δεν είναι απαραίτητο, ακόμα και σε αθλητικές διαδρομές, κάθε διαδρομή ή κάθε πεδίο να είναι ενιαίου χαρακτήρα (π.χ. μια σχισμή), ακόμα και σε αθλητικό πεδίο
2. Ορισμοί
2.1 Διαδρομή αθλητική/σπορ. Είναι διαδρομή συνήθως μικρού ύψους/μιας σχοινιάς, πλήρως εξοπλισμένη με ασφάλειες και ρελέ που προσφέρουν προστασία έναντι μεγάλης πτώσης. Σκοπός της σπορ διαδρομής είναι να υπερνικηθεί η τεχνική δυσκολία και όχι να επιτευχθεί η ασφάλιση της. Οι διαδρομές πρέπει να μπορούν να σκαρφαλωθούν και με σχοινί από πάνω (top rope).
2.2 Διαδρομή clean/καθαρή. Είναι μια διαδρομή (μπορεί και αθλητικού χαρακτήρα) η οποία βρίσκεται σε ανάγλυφο που μπορεί να δεχθεί φυσικές ασφάλειες. Η επιλογή να παραμείνει η διαδρομή clean και όχι να ασφαλιστεί με μόνιμες ασφάλειες εναπόκειται στα αναρριχητικά ήθη της περιοχής. Σκοπός της clean διαδρομής είναι να υπερνικηθεί η τεχνική δυσκολία της σε συνδυασμό με την ασφάλιση της.
2.3 Αθλητική διαδρομή πολλών σχοινιών/multipitch. Είναι μια διαδρομή όπως η αθλητική μόνο που εκτείνεται πέραν της μιας σχοινιάς. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται σε αυτές τις διαδρομές ώστε η επιστροφή να γίνεται με ραπέλ. Κάθε τέτοια διαδρομή πρέπει να περιγράφει πως ακριβώς γίνεται το ραπέλ.
2.4 Εκπαιδευτική διαδρομή. Είναι διαδρομή σε εύκολο πεδίο με πυκνότερη ασφάλιση ώστε να προσφέρει μια σχετική άνεση στους αρχάριους για να ασχοληθούν με την τεχνική της κίνησης.
2.5 Διαδρομή περιπέτειας. Είναι μια διαδρομή δυο ή και περισσότερων σχοινιών η οποία μπορεί να είναι «καθαρή» ή συχνότερα εξοπλισμένη μερικώς με μόνιμες ασφάλειες –καρφιά, ιμάντες, πλακέτες. Η διαδρομή μπορεί να έχει έτοιμα ρελέ ή να απαιτείται κατασκευή τους. Η επιστροφή γίνεται είτε με ραπέλ (τα οποία πρέπει να έχουν κατάλληλα εξοπλισμένα ρελέ), ή με κατάβαση περιπατητική/ ημιαναρριχητική από πλάγιο δρόμο. Σκοπός της διαδρομής είναι να βρεθεί ο δρόμος (route finding), να υπερνικηθεί η τεχνική δυσκολία και να ασφαλιστεί κατά την προτίμηση του αναρριχητή.
2.6 Αλπική διαδρομή. Όπως η διαδρομή περιπέτειας μόνο που βρίσκεται σε αλπικό πεδίο. Η πρόσβαση, η ανάβαση και η επιστροφή, είναι μια σύνθετη διαδικασία όπου τίποτα από τα προηγούμενα δεν είναι εγγυημένο.
2.7 Διαδρομή εξοπλισμένη από κάτω. Είναι συνήθως οι διαδρομές περιπέτειας αλλά και σπορ διαδρομές όταν τα ήθη της επιβολής επιβάλλουν τοιουτοτρόπως. Ο αναρριχητής σκαρφαλώνει και κατά την ανάβαση του εξοπλίζει τη διαδρομή. Η επιλογή αυτή έχει ως αποτέλεσμα οι ασφάλειες να έχουν τοποθετηθεί στα σημεία όπου ο αναρριχητής μπορούσε να σταθεί (έστω και με τεχνικό τόπο) ή να έχουν τοποθετηθεί με ενδιάμεσες ασφάλειες (οι οποίες μετά κόβονται και αφαιρούνται).
2.8 Διαδρομή εξοπλισμένη από πάνω. Είναι η σύνηθης τακτική κατά το άνοιγμα σπορ διαδρομών. Ο αναρριχητής κατεβαίνει με ραπέλ, δοκιμάζει τη διαδρομή top rope και ταυτόχρονα σημειώνει τις κατάλληλες θέσεις για τοποθέτηση βύσματος. Ύστερα, σε δεύτερη φάση κατεβαίνει, τρυπάει και τοποθετεί τα βύσματα. Αυτή η τακτική επιτρέπει να τοποθετηθούν τα βύσματα στις πιο κατάλληλες θέσεις ώστε «το κλιπάρισμα να μη προσθέτει βαθμό (δυσκολία) στη διαδρομή» και η ασφάλιση να είναι πιο ασφαλής.
2.9 Αθλητικό πεδίο. Είναι ένα οργανωμένο πεδίο που περιλαμβάνει σπορ διαδρομές. Το πεδίο μπορεί να χωρίζεται σε τομείς (sector). Συνήθως οι διαδρομές σε κάθε πεδίο ή τομέα είναι παρόμοιου χαρακτήρα σε ότι αφορά την εκτίμηση της δυσκολίας και τον τρόπο ασφάλισης. Το πεδίο μπορεί να προκύψει από εθελούσιο άνοιγμα διαδρομών που με τον καιρό κτίζουν το πεδίο ή με οργανωμένη παρέμβαση για την ανάπτυξη της δραστηριότητας της αναρρίχησης. Παρόλη την ομοιομορφία του πεδίου δεν αποκλείονται διαδρομές άλλου χαρακτήρα (clean, εκπαιδευτικές κα.) εφόσον αναπτυχθούν με τη σύμφωνη γνώμη της αναρριχητικής κοινότητας.
3. Αναρριχητικά ήθη
3.1 Άνοιγμα διαδρομής
3.1.1 Κάθε αναρριχητής ανοίγει διαδρομές σύμφωνα με τις προσωπικές του προτιμήσεις και αρχές. Αντίστοιχα, οι διαδρομές χαρακτηρίζονται από το προσωπικό στυλ του κάθε ανοίξαντα (μακρινές/κοντινές ασφάλειες, τύπος βράχου κα.). Κάθε αναρριχητής ανοίγει διαδρομές στο μέρος που επιλέγει σεβόμενος απόλυτα την προστασία της φύσης και τα ήθη της περιοχής.
3.1.2 Παρόλα αυτά, ειδικά για τις διαδρομές αθλητικού χαρακτήρα, κάθε ανοίξας είναι προτιμότερο ν’ ανοίγει και εξοπλίζει τη διαδρομή με γνώμονα την τεχνική αισθητική και την ασφάλεια, ιδιαίτερα δε, όταν αναπτύσσει ένα αναρριχητικό πεδίο.
3.1.3 Κάθε διαδρομή λαμβάνει ένα όνομα από τον ανοίξαντα. Καλό είναι το όνομα του/των ανοιξάντων ν’ αναφέρεται στους οδηγούς ώστε να διατηρείται η ιστορία ζωντανή. Σε περίπτωση δυο ή περισσότερων ανοιξάντων πρώτο όνομα αναφέρεται αυτού που ελευθέρωσε τη διαδρομή, εκτός αν άλλως συμφωνηθεί μεταξύ αυτών. Διεθνώς υπάρχει ένα τυπικό: τα ονόματα των ανοιξάντων συνδέονται με ένα σύμβολο. Με παύλα (-)σημαίνει ότι και οι δυο συνέβαλλαν εξίσου στη διαδρομή. Με το πρόσημο συν (+) σημαίνει ότι ο 1ος είναι ο κύριος δημιουργός και ο δεύτερος συνέβαλε.
3.1.4 Μια διαδρομή, ακόμα και αθλητικού χαρακτήρα, δημοσιεύεται όπως ανοίχτηκε (ελεύθερα, τεχνητά κλπ.). Ειδικά για διαδρομές δυσκολότερες της ικανότητας του ανοίξαντα, πριν δημοσιευτούν πρέπει να σκαρφαλωθούν και σταθμιστούν κι από ικανότερους πριν δοθούν στη δημοσιότητα ως ελεύθερες με κάποια βαθμολογία.
3.1.5 Κάθε διαδρομή αποτελεί, τρόπω τινά, πνευματικό δημιούργημα και δικαίωμα του ανοίξαντα. Επομένως κάθε παρέμβαση ή τροποποίηση στην διαδρομή από τρίτους πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του ανοίξαντα ή αν αυτό είναι αδύνατο, να έχει τη σύμφωνη γνώμη της αναρριχητικής κοινότητας. Γι’ αυτό το λόγο πριν γίνει οποιαδήποτε παρέμβαση πρέπει να γίνεται ενημέρωση και να λαμβάνεται η πιο ευρέως αποδεκτή λύση με γνώμονα τον χαρακτήρα του πεδίου και τα ήθη της περιοχής.
3.1.6 Ένας μεγάλος αριθμός ημιτελών διαδρομών έχουν εγκαταλειφθεί προσωρινά εξαιτίας έλλειψης χρόνου ή/και άλλων αιτιών. Αν όμως παρέλθει διάστημα 2 χρόνων, χωρίς η διαδρομή να δημοσιευτεί και χωρίς επικοινωνία του ανοίξαντα με την αναρριχητική κοινότητα μπορεί να γίνει αποπεράτωση ή προσπάθεια ελευθέρωσης της διαδρομής. Όσοι εγκαταλείπουν προσωρινά τη διάνοιξη ή την ελευθέρωση μιας διαδρομής συνιστάται να επισημαίνουν την έναρξη της προσπάθειάς τους δένοντας ένα κορδόνι στην πρώτη ασφάλεια.
3.2 Ανανέωση διαδρομής
3.2.1. Κάθε ανοίξας, όπως αναφέρθηκε, κατέχει ως πνευματικό δικαίωμα τη διαδρομή του. Αυτό όμως δημιουργεί και υποχρεώσεις ως προς τη διαδρομή. Η διαδρομή πρέπει να είναι σκαρφαλώσιμη όπως όταν ανοίχτηκε. Πρακτικά βέβαια, αυτό είναι αδύνατο. Κάποια στιγμή, που εξαρτάται από το περιβάλλον, η διαδρομή πρέπει να ανανεώνεται. Υπεύθυνος για το χρόνο και την ποιότητα της ανανέωσης είναι μόνο ο ανοίξας/ντες.
3.2.2. Διεθνώς, για διαδρομές-σύμβολα, όπως η Comici στην Cima Grande, η Schmitt στο Matterhorn κα., υπάρχει η τάση να μην ανανεώνονται καθόλου με τη λογική ότι α) η τεχνική ικανότητα των αναρριχητών έχει ανέβει οπότε πολλές από τις ασφάλειες είναι περιττές, β) έχουν εφευρεθεί νέα συστήματα ασφάλισης, που καθιστούν τις ασφάλιση με φορητές ασφάλειες ευκολότερη και γ) η ανασφάλεια που προσθέτουν οι παλαιωμένες ασφάλειες προσθέτουν ένα στοιχείο περιπέτειας που προσομοιάζει τη αναρρίχηση της διαδρομής περισσότερο με εκείνη των πιονέρων.
3.2.3. Ανανέωση χωρίς την άδεια του/των ανοιξάντων δεν νοείται. Αν όμως δεν είναι δυνατή η επικοινωνία με τον κύριο ανοίξαντα πρέπει να γίνει επικοινωνία με τον σχοινοσύντροφο του ή τέλος αν κανείς από τους δυο δεν είναι προσβάσιμος να ληφθεί απόφαση από την αναρριχητική κοινότητα με γνώμονα το πνεύμα των ανοιξάντων, την διόρθωση μόνο των οφθαλμοφανών λαθών και την τήρηση της παράδοσης της περιοχής.
3.2.4. Ανανέωση σε οργανωμένα πεδία μπορεί και πρέπει να γίνεται με ευθύνη των τοπικών φορέων (ορειβατικών συλλόγων, δήμος, περιφέρεια, ΕΟΟΑ κλπ.). Η διαχείριση των πεδίων αποτελεί ένα κρίσιμο θέμα στις σχέσεις των αναρριχητών και των φορέων κυρίως ως προς το ποιος έχει την ευθύνη της ποιότητας και της ασφάλειας των διαδρομών.
4. Αθλητικές διαδρομές σε οργανωμένα πεδία
4.1 Γενικές αρχές
4.1.1. Κάθε σπορ διαδρομή πρέπει ν’ ανοίγεται με άρτιο τεχνικό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι έχει επιλεχθεί η ωραιότερη γραμμή και έχει ασφαλιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο αναρριχητής ν’ ασχολείται κυρίως με την τεχνική επίτευξη της διαδρομής και όχι με την εξασφάλιση της ασφάλειας του.
4.1.2. Οι διαδρομές πρέπει να εξοπλίζονται (και βαθμολογούνται) γι’ αυτόν που θα τις σκαρφαλώσει και όχι για τον ανοίξαντα, ο οποίος έχει το «πλεονέκτημα» της επανειλημμένης εξάσκησης κατά το άνοιγμα. Παρόλο που αυτή η παραδοχή είναι πολύ σημαντική, είναι επίσης πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητή και αποδεκτή, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι διαδρομές ανοίγονται εθελούσια και όχι ως μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου.
4.1.3. Μια διαδρομή μπορεί να θεωρηθεί «τέλεια» ανοιγμένη όταν αποδίδει μια αίσθηση αρμονίας και είναι πλήρως εξοπλισμένη με τρόπο που κάποιο άτομο με ίδιο επίπεδο ικανότητας με αυτό της διαδρομής μπορεί να φτάσει στο ρελέ σώος και υγιής.
4.1.4. Η διαδρομή «είναι εντάξει» μόνο όταν είναι σκαρφαλώσιμη μέσα σε λογικά πλαίσια ασφάλειας.
4.1.5. Κάθε διαδρομή απαιτεί χρόνο και αφοσίωση για να γίνει με «άρτια τεχνικό τρόπο». Η απουσία χρόνου από τα ανοιχτήρια δημιουργεί προβλήματα ασφάλισης και όχι σπάνια δεν επιλέγεται η καλύτερη δυνατή γραμμή.
4.1.6. Σκάλισμα πιασιμάτων και πατημάτων (chipping) δεν πρέπει να γίνεται επ’ ουδενί. Επιπλέον, το «τικάρισμα» πιασιμάτων, δηλαδή το σημάδεμα των πιασιμάτων και πατημάτων, πρέπει ν’ αποφεύγεται ώστε να μην αλλοιώνει την προσπάθεια άλλων αναρριχητών (on sight).
4.1.7. Οι διαδρομές πρέπει να είναι αναγνωρίσιμες και να μη μπερδεύονται με άλλες. Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται η αναγνώριση επαφίεται στα ήθη της περιοχής.
4.1.8. Οι αναρριχητές που σχεδιάζουν να ανοίξουν νέες διαδρομές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους το ιδιοκτησιακό ή/και διαχειριστικό καθεστώς της περιοχής που βρίσκονται τα βράχια.
4.1.9. Οι αναρριχητές που σχεδιάζουν να ανοίξουν νέες διαδρομές πρέπει να ερευνούν αν στην περιοχή φωλιάζουν πουλιά ή/και ευδοκιμούν σπάνια φυτά. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει ν’ ανοίγουν διαδρομές σε απόσταση που μπορεί να ενοχλήσει κάποια φωλιά και δε θα βλάψουν σπάνια φυτά.
4.1.10. Οι αναρριχητές που ανοίγουν νέες διαδρομές σε ένα υπάρχον πεδίο συνιστάται να έχουν εκτελέσει αρκετές από τις παλιότερες διαδρομές του πεδίου ώστε να γνωρίζουν το ύφος (το στιλ) του πεδίου, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
4.2 Ασφάλιση αθλητικών διαδρομών σε οργανωμένα πεδία
4.2.1 Η τοποθέτηση των ασφαλειών σε μια αθλητική διαδρομή δεν πρέπει να προσθέτει δυσκολία.
4.2.2 Οι ασφάλειες στις νέες διαδρομές συνιστάται να τοποθετούνται με φειδώ, πάντα όμως κρατώντας τις διαδρομές ασφαλείς κατά το δυνατόν. Η τοποθέτησή τους συνιστάται να είναι τέτοια που να μην εκθέτει τους αναρριχητές σε σοβαρό κίνδυνο τραυματισμού.
4.2.3 Ο αναρριχητής που ανοίγει μια νέα διαδρομή πρέπει γι αυτό το λόγο να λαμβάνει υπόψη του και τις δεξιότητες των άλλων αναρριχητών, όπως:
Ανάστημα: οι ασφάλειες πρέπει να τοποθετούνται έτσι ώστε να μπορούν να τις φτάσουν από μια βολική θέση (με το μπράτσο λυγισμένο) ασφάλισης και οι κοντύτεροι αναρριχητές.
Δυνατότητα: οι ασφάλιση πρέπει ν’ αντιστοιχεί στο επίπεδο δυσκολίας της διαδρομής και για το επίπεδο ικανότητας των αναρριχητών
4.2.4 Μια λογική ασφάλιση είναι αυτή που δεν χρειάζεται υπερβολική προσπάθεια για να περαστεί το σχοινί, δεν είναι μακριά κάτω από τα πόδια του αναρριχητή και δε θα τον προσγειώσει σε πατάρι ή στο έδαφος
4.2.5 Η τοποθέτηση των ασφαλειών πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή τους. Οι βίδες στα μηχανικά βύσματα συνιστάται αν είναι δυνατόν να συσφίγγονται με δυναμόκλειδο, αλλιώς με ένα μικρό γερμανικό κλειδί (ώστε να μη μπορεί ν’ ασκηθεί εύκολα μεγάλη δύναμη) και να μην εξέχουν παραπάνω από ένα εκατοστό από τα παξιμάδια τους. Οι πλακέτες πρέπει να εφάπτονται στο βράχο. Γι’ αυτό το σκοπό ο βράχος συνιστάται να μορφοποιείται κατάλληλα στην περιοχή της πλακέτας. Τα αγκύρια-κρίκοι ασφάλισης πρέπει να τοποθετούνται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Η κόλλα πρέπει να είναι συμβατή με τα αγκύρια και το βράχο και κατάλληλη για το έργο που θα κληθεί να αναλάβει.
4.2.6 Ο βράχος στις διαδρομές αθλητικής αναρρίχησης πρέπει να είναι απαλλαγμένος από σαθρά κομμάτια βράχου.
4.2.7 Οι νέες διαδρομές δεν πρέπει να πλησιάζουν υπερβολικά τις υπάρχουσες. Ενδεικτικά, αν μια πιθανή νέα γραμμή μοιράζεται πιασίματα ή πατήματα με μια διπλανή της, ή αν μπορεί κανείς να σκαρφαλώσει με σχοινί από πάνω μια νέα διαδρομή περνώντας το σχοινί του στο ρελέ της υπάρχουσας πλαϊνής διαδρομής, τότε η νέα διαδρομή είναι πολύ κοντά στην υπάρχουσα.
4.2.8 Οι τρεις πρώτες ασφάλειες της διαδρομής πρέπει να είναι τοποθετημένες σε αποστάσεις τέτοιες ώστε να αποφεύγεται η πρόσκρουση στο έδαφος σε ενδεχόμενη πτώση.
4.2.9 Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την ασφάλιση των διαδρομών πρέπει να είναι πιστοποιημένα σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς (ΕΝ 959) και διεθνείς κανονισμούς (UIAA 123). Το είδος των υλικών αυτών πρέπει να επιλέγεται βάση του περιβάλλοντος στο οποίο θα τοποθετηθούν, με σκοπό την μέγιστη αντοχή τους στο χρόνο. Για τα παραθαλάσσια περιβάλλοντα επιβάλλεται η χρήση μόνιμων ασφαλειών από ανοξείδωτο χάλυβα, με αντίσταση σε διάβρωση ισοδύναμη τουλάχιστον αυτής του χάλυβα τύπου 316L.
4.2.10 Για την ενδιάμεση ασφάλιση πρέπει να χρησιμοποιούνται είτε πλακέτες ασφάλισης με εκτονούμενο μηχανικό βύσμα αγκύρωσης διαμέτρου τουλάχιστον 10 χιλιοστών και μήκους 7-9 εκατοστών, (ενδείκνυνται για σκληρό πέτρωμα, γρανίτη, ασβεστόλιθο κλπ.) είτε αγκύρια-κρίκοι ασφάλισης κόλλας (χημικά αγκύρια) πάχους 10 χιλιοστών και μήκους τουλάχιστον 70 χιλιοστών (ενδείκνυνται για όλα τα πετρώματα).
4.2.11 Για τα ρελέ συνιστάται να χρησιμοποιούνται 2 σημεία αγκύρωσης όπως τα παραπάνω (4.2.9), είτε ανεξάρτητα μεταξύ τους, είτε ενωμένα με αλυσίδα. Για τις διαδρομές μιας σχοινιάς, τα ρελέ συνιστάται να συνδυάζονται με καραμπίνερ καθέλκυσης σε μόνιμη εμπλοκή.
4.2.12 Όλα τα βύσματα πρέπει να τοποθετούνται σε συμπαγή βράχο. Ποτέ δεν πρέπει να τοποθετούνται βύσματα σε σταλακτίτες.
4.2.13 Το ρελέ της διαδρομής συνιστάται να τοποθετείται σε σημείο που να είναι εύκολα προσβάσιμο από τους αναρριχητές και να μη δημιουργεί υπερβολικές τριβές του σχοινιού στο βράχο. Εάν η διαδρομή είναι πολλαπλών σχοινιών, συνιστάται η πρώτη σχοινιά να υπάρχει ως ανεξάρτητη διαδρομή (με κατάλληλες ασφάλειες για τη δυσκολία της και ρελέ).
4.2.14 Στα δύσκολα περάσματα (crux) της διαδρομής συνιστάται να τοποθετείται πάντα μια ασφάλεια πριν. Η ασφάλεια αυτή θα πρέπει να ασφαλίζει την πτώση του αναρριχητή και όχι το πέρασμα (δεν θα πρέπει να μετατρέπει την επικεφαλής αναρρίχηση σε αναρρίχηση με σχοινί από επάνω).
5. Περιβάλλον και προστασία
6. Ανανεώσεις σε οργανωμένα πεδία
6.1 Όλες οι μόνιμες ασφάλειες που δεν πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές (4.2.9) και είναι αμφιβόλου αντοχής ή παρουσιάζουν εμφανή σημάδια υποβάθμισης (π.χ. διάβρωση, παραμόρφωση) συνιστάται να αντικαθίστανται. Για την αντικατάστασή τους πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η παράγραφος των αναρριχητικών ηθών.
6.2 Κατά τη συντήρηση, οι ασφάλειες που αντικαθίστανται συνιστάται να αφαιρούνται από το βράχο. Τα μηχανικά βύσματα που απομένουν συνιστάται να κόβονται σύριζα με τον βράχο και να σπρώχνονται μέσα σε αυτόν. Ιδανικά, η τρύπα συνιστάται να γεμίζεται με κόλλα αγκύρωσης. Τα αγκύρια-κρίκοι συνιστάται απλά να κόβονται σύριζα με τον βράχο.
6.3 Πρόσθεση ασφαλειών σε υπάρχουσες διαδρομές δε πρέπει να γίνεται. Εξαίρεση αποτελεί η διόρθωση λαθών ασφάλισης σε διαδρομές που έχουν ανοιχθεί από επάνω προς τα κάτω. Σε αυτήν την περίπτωση συνιστάται η αλλαγή της υπάρχουσας ασφάλισης μόνο: από αναρριχητές μετά από συνεννόηση με τον αναρριχητή που άνοιξε την διαδρομή ή αν αυτός δεν είναι προσβάσιμος, όπως αναφέρεται στα αναρριχητικά ήθη ή κατά τη συντήρηση της διαδρομής, όπως παραπάνω.
6.4 Σε σπάνια περίπτωση μπορεί να γίνει προσθήκη ασφάλειας/ων όταν υπάρχει αναγνωρισμένο λάθος από την αναρριχητική κοινότητα και μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος (όχι επειδή θα βολεύει καλύτερα).
7. Ανάπτυξη πεδίων
7.1 Ποιοι οργανώνουν πεδία
7.1.1 ΕΟΟΑ
7.1.2 Τοπικοί φορείς
7.1.3 Ορειβατικοί σύλλογοι
7.2 Υπεύθυνος ποιότητας έργου
7.2.1 Η ανάπτυξη διαδρομών ή αναρριχητικών πεδίων θεωρείται τεχνικό έργο οπότε δικαίωμα συμμετοχής σε διαγωνισμό δημοπράτησης του έργου έχουν εργοληπτικές εταιρίες κατέχουσες πτυχίο μηχανικού (πολιτικού ή μηχανολόγου).
7.2.2 Συνιστάται θερμά στις υπηρεσίες μελέτης, ανάθεσης ή δημοπράτησης ενός τέτοιου έργου να ορίζουν ένα ειδικό σύμβουλο σε θέματα αναρρίχησης για να γνωμοδοτεί ως προς την καταλληλότητα, την ποιότητα και την σύνταξη της ειδικής τεχνικής μελέτης των προς ανάπτυξη πεδίων και διαδρομών.
7.2.3 Κατά την ΕΟΟΑ, κατάλληλος γι’ αυτή τη δουλειά, κατέχων τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, είναι ο Οδηγός Βουνού ή άλλος έχον αντίστοιχη επαγγελματική πιστοποίηση με περιγεγραμμένο το αντικείμενο. Το άτομο αυτό μπορεί να εκτελέσει την ειδική μελέτη (που, πόσες και ποιες διαδρομές, χάραξη διαδρομών, μονοπάτια πρόσβασης κλπ.), να κατασκευάσει τις διαδρομές και τα πεδία ή να επιβλέψει τις εργασίες από εξειδικευμένο προσωπικό.
7.2.4 Κατά περίπτωση, κατάλληλος γι’ αυτή την εργασία μπορεί να είναι και εκπαιδευτής ορειβασίας ή αναρρίχησης, όταν δεν υπάρχει οικονομικό όφελος από την δραστηριότητα. Αυτό μπορεί να γίνει κατά την εκτέλεση έργου προερχόμενο από την ΕΟΟΑ ή ορειβατικούς συλλόγους.
7.2.5 Για τη σωστή ανάπτυξη ή ανανέωση οργανωμένων αναρριχητικών πεδίων πρέπει να ακολουθείται σχέδιο δράσης που να εκπονείται συνεργατικά από την ΕΟΟΑ τους τοπικούς ορειβατικούς συλλόγους και τους τοπικούς οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης.
7.2.6 Αντίστοιχα, χρειάζεται να κατατίθεται στην ΕΟΟΑ ένα πλάνο δράσης και ολοκλήρωσης των εργασιών όπου ν’ αναφέρονται η ημερομηνία ανοίγματος κάθε διαδρομής, το ανοιχτήρι και ο εξοπλισμός της. Τοιουτοτρόπως η ποιότητα εκτέλεσης των εργασιών θα πρέπει να μπορεί να ελεγχθεί και από την ΕΟΟΑ.
7.3 Δίκαιο
7.3.1 Κάθε σύμβαση με σκοπό την ανάπτυξη ενός ή περισσοτέρων αναρριχητικών πεδίων ή ανανέωσης/τροποποίησης ήδη υπαρχόντων πρέπει να είναι σύννομη με το δίκαιο συμβάσεων.
7.3.2 Κάθε σύμβαση που περιγράφει εργασία επ’ αμοιβή πρέπει να είναι σύμφωνη με το εργατικό δίκαιο.
7.4 Εκτελεστές του έργου
7.4.1 Ειδικός σύμβουλος. Συντάσσει μελέτη βιωσιμότητας του έργου. Ορίζει τα πεδία και τις διαδρομές, τον τρόπο εξοπλισμού των διαδρομών, τα μονοπάτια πρόσβασης και τα υλικά για τον εξοπλισμό των διαδρομών.
Επιβλέπει την ορθή εκτέλεση των εργασιών.
Πιστοποιεί την ορθή εκτέλεση των εργασιών μετά τη λήξη των εργασιών.
Είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια των εργαζομένων.
Ανοίγει και εξοπλίζει διαδρομές.
7.4.2 Ανοιχτήρια. Είναι αναρριχητές με πλούσια εμπειρία στο άνοιγμα διαδρομών του συγκεκριμένου χαρακτήρα.
7.4.3 Εθελοντές ανοιχτήρια. Είναι αναρριχητές όπως προηγουμένως και μπορούν να συμμετάσχουν όπως αναφέρθηκε σε άνοιγμα ή ανανέωση διαδρομών και πεδίων όπου δεν υπάρχει οικονομικό όφελος.
1. Αποποίηση ευθύνης
1.1 Οι αναρριχητές σκαρφαλώνουν εν γνώσει τους ότι διεξάγουν μια επικίνδυνη δραστηριότητα που απαιτεί ανάληψη ρίσκου και χρειάζεται γνώση κι σύνεση. Κατ’ αυτή την έννοια είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη αν θα κρίνουν ότι μια διαδρομή είναι μέσα στα δικά τους πλαίσια ασφαλείας και δυσκολίας.
1.2 Η αναρρίχηση είναι μια διαδικασία δυο ατόμων, αναρριχητή και ασφαλιστή. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των δυο μπορεί να αποφύγει ατυχήματα ή να δημιουργήσει, ανεξάρτητα από την ποιότητα του εξοπλισμού μιας διαδρομής.
1.3 Το παρόν κείμενο αποτελεί μόνο συστάσεις για ένα ευνοϊκότερο και ασφαλέστερο περιβάλλον για την ανάπτυξη και εξέλιξη της αναρρίχησης. Αφορά δε κυρίως –αν όχι αποκλειστικά- την διάνοιξη διαδρομών σε οργανωμένα πεδία αθλητικών διαδρομών.
1.4 Οι συστάσεις αυτές αποκτούν δεσμευτικό χαρακτήρα μόνο σε ότι έχει να κάνει με την επιλογή υλικών για τον εξοπλισμό των διαδρομών, δεδομένου ότι το σύνολο των αθλητικών διαδρομών βρίσκονται σε εγγύτητα με τη θάλασσα.
1.5 Η γενίκευση των συστάσεων μπορεί να γίνει μόνο με πολύ περίσκεψη και κατά περίπτωση και μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της αναρριχητικής κοινότητας –τοπικής ή εθνικής. Τα αναρριχητικά ήθη που διαμορφώνονται ανά περιοχές, προσδίδουν τον χαρακτήρα της αναρρίχησης σε εκείνη την περιοχή. Δεν είναι απαραίτητο, ακόμα και σε αθλητικές διαδρομές, κάθε διαδρομή ή κάθε πεδίο να είναι ενιαίου χαρακτήρα (π.χ. μια σχισμή), ακόμα και σε αθλητικό πεδίο
2. Ορισμοί
2.1 Διαδρομή αθλητική/σπορ. Είναι διαδρομή συνήθως μικρού ύψους/μιας σχοινιάς, πλήρως εξοπλισμένη με ασφάλειες και ρελέ που προσφέρουν προστασία έναντι μεγάλης πτώσης. Σκοπός της σπορ διαδρομής είναι να υπερνικηθεί η τεχνική δυσκολία και όχι να επιτευχθεί η ασφάλιση της. Οι διαδρομές πρέπει να μπορούν να σκαρφαλωθούν και με σχοινί από πάνω (top rope).
2.2 Διαδρομή clean/καθαρή. Είναι μια διαδρομή (μπορεί και αθλητικού χαρακτήρα) η οποία βρίσκεται σε ανάγλυφο που μπορεί να δεχθεί φυσικές ασφάλειες. Η επιλογή να παραμείνει η διαδρομή clean και όχι να ασφαλιστεί με μόνιμες ασφάλειες εναπόκειται στα αναρριχητικά ήθη της περιοχής. Σκοπός της clean διαδρομής είναι να υπερνικηθεί η τεχνική δυσκολία της σε συνδυασμό με την ασφάλιση της.
2.3 Αθλητική διαδρομή πολλών σχοινιών/multipitch. Είναι μια διαδρομή όπως η αθλητική μόνο που εκτείνεται πέραν της μιας σχοινιάς. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται σε αυτές τις διαδρομές ώστε η επιστροφή να γίνεται με ραπέλ. Κάθε τέτοια διαδρομή πρέπει να περιγράφει πως ακριβώς γίνεται το ραπέλ.
2.4 Εκπαιδευτική διαδρομή. Είναι διαδρομή σε εύκολο πεδίο με πυκνότερη ασφάλιση ώστε να προσφέρει μια σχετική άνεση στους αρχάριους για να ασχοληθούν με την τεχνική της κίνησης.
2.5 Διαδρομή περιπέτειας. Είναι μια διαδρομή δυο ή και περισσότερων σχοινιών η οποία μπορεί να είναι «καθαρή» ή συχνότερα εξοπλισμένη μερικώς με μόνιμες ασφάλειες –καρφιά, ιμάντες, πλακέτες. Η διαδρομή μπορεί να έχει έτοιμα ρελέ ή να απαιτείται κατασκευή τους. Η επιστροφή γίνεται είτε με ραπέλ (τα οποία πρέπει να έχουν κατάλληλα εξοπλισμένα ρελέ), ή με κατάβαση περιπατητική/ ημιαναρριχητική από πλάγιο δρόμο. Σκοπός της διαδρομής είναι να βρεθεί ο δρόμος (route finding), να υπερνικηθεί η τεχνική δυσκολία και να ασφαλιστεί κατά την προτίμηση του αναρριχητή.
2.6 Αλπική διαδρομή. Όπως η διαδρομή περιπέτειας μόνο που βρίσκεται σε αλπικό πεδίο. Η πρόσβαση, η ανάβαση και η επιστροφή, είναι μια σύνθετη διαδικασία όπου τίποτα από τα προηγούμενα δεν είναι εγγυημένο.
2.7 Διαδρομή εξοπλισμένη από κάτω. Είναι συνήθως οι διαδρομές περιπέτειας αλλά και σπορ διαδρομές όταν τα ήθη της επιβολής επιβάλλουν τοιουτοτρόπως. Ο αναρριχητής σκαρφαλώνει και κατά την ανάβαση του εξοπλίζει τη διαδρομή. Η επιλογή αυτή έχει ως αποτέλεσμα οι ασφάλειες να έχουν τοποθετηθεί στα σημεία όπου ο αναρριχητής μπορούσε να σταθεί (έστω και με τεχνικό τόπο) ή να έχουν τοποθετηθεί με ενδιάμεσες ασφάλειες (οι οποίες μετά κόβονται και αφαιρούνται).
2.8 Διαδρομή εξοπλισμένη από πάνω. Είναι η σύνηθης τακτική κατά το άνοιγμα σπορ διαδρομών. Ο αναρριχητής κατεβαίνει με ραπέλ, δοκιμάζει τη διαδρομή top rope και ταυτόχρονα σημειώνει τις κατάλληλες θέσεις για τοποθέτηση βύσματος. Ύστερα, σε δεύτερη φάση κατεβαίνει, τρυπάει και τοποθετεί τα βύσματα. Αυτή η τακτική επιτρέπει να τοποθετηθούν τα βύσματα στις πιο κατάλληλες θέσεις ώστε «το κλιπάρισμα να μη προσθέτει βαθμό (δυσκολία) στη διαδρομή» και η ασφάλιση να είναι πιο ασφαλής.
2.9 Αθλητικό πεδίο. Είναι ένα οργανωμένο πεδίο που περιλαμβάνει σπορ διαδρομές. Το πεδίο μπορεί να χωρίζεται σε τομείς (sector). Συνήθως οι διαδρομές σε κάθε πεδίο ή τομέα είναι παρόμοιου χαρακτήρα σε ότι αφορά την εκτίμηση της δυσκολίας και τον τρόπο ασφάλισης. Το πεδίο μπορεί να προκύψει από εθελούσιο άνοιγμα διαδρομών που με τον καιρό κτίζουν το πεδίο ή με οργανωμένη παρέμβαση για την ανάπτυξη της δραστηριότητας της αναρρίχησης. Παρόλη την ομοιομορφία του πεδίου δεν αποκλείονται διαδρομές άλλου χαρακτήρα (clean, εκπαιδευτικές κα.) εφόσον αναπτυχθούν με τη σύμφωνη γνώμη της αναρριχητικής κοινότητας.
3. Αναρριχητικά ήθη
3.1 Άνοιγμα διαδρομής
3.1.1 Κάθε αναρριχητής ανοίγει διαδρομές σύμφωνα με τις προσωπικές του προτιμήσεις και αρχές. Αντίστοιχα, οι διαδρομές χαρακτηρίζονται από το προσωπικό στυλ του κάθε ανοίξαντα (μακρινές/κοντινές ασφάλειες, τύπος βράχου κα.). Κάθε αναρριχητής ανοίγει διαδρομές στο μέρος που επιλέγει σεβόμενος απόλυτα την προστασία της φύσης και τα ήθη της περιοχής.
3.1.2 Παρόλα αυτά, ειδικά για τις διαδρομές αθλητικού χαρακτήρα, κάθε ανοίξας είναι προτιμότερο ν’ ανοίγει και εξοπλίζει τη διαδρομή με γνώμονα την τεχνική αισθητική και την ασφάλεια, ιδιαίτερα δε, όταν αναπτύσσει ένα αναρριχητικό πεδίο.
3.1.3 Κάθε διαδρομή λαμβάνει ένα όνομα από τον ανοίξαντα. Καλό είναι το όνομα του/των ανοιξάντων ν’ αναφέρεται στους οδηγούς ώστε να διατηρείται η ιστορία ζωντανή. Σε περίπτωση δυο ή περισσότερων ανοιξάντων πρώτο όνομα αναφέρεται αυτού που ελευθέρωσε τη διαδρομή, εκτός αν άλλως συμφωνηθεί μεταξύ αυτών. Διεθνώς υπάρχει ένα τυπικό: τα ονόματα των ανοιξάντων συνδέονται με ένα σύμβολο. Με παύλα (-)σημαίνει ότι και οι δυο συνέβαλλαν εξίσου στη διαδρομή. Με το πρόσημο συν (+) σημαίνει ότι ο 1ος είναι ο κύριος δημιουργός και ο δεύτερος συνέβαλε.
3.1.4 Μια διαδρομή, ακόμα και αθλητικού χαρακτήρα, δημοσιεύεται όπως ανοίχτηκε (ελεύθερα, τεχνητά κλπ.). Ειδικά για διαδρομές δυσκολότερες της ικανότητας του ανοίξαντα, πριν δημοσιευτούν πρέπει να σκαρφαλωθούν και σταθμιστούν κι από ικανότερους πριν δοθούν στη δημοσιότητα ως ελεύθερες με κάποια βαθμολογία.
3.1.5 Κάθε διαδρομή αποτελεί, τρόπω τινά, πνευματικό δημιούργημα και δικαίωμα του ανοίξαντα. Επομένως κάθε παρέμβαση ή τροποποίηση στην διαδρομή από τρίτους πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του ανοίξαντα ή αν αυτό είναι αδύνατο, να έχει τη σύμφωνη γνώμη της αναρριχητικής κοινότητας. Γι’ αυτό το λόγο πριν γίνει οποιαδήποτε παρέμβαση πρέπει να γίνεται ενημέρωση και να λαμβάνεται η πιο ευρέως αποδεκτή λύση με γνώμονα τον χαρακτήρα του πεδίου και τα ήθη της περιοχής.
3.1.6 Ένας μεγάλος αριθμός ημιτελών διαδρομών έχουν εγκαταλειφθεί προσωρινά εξαιτίας έλλειψης χρόνου ή/και άλλων αιτιών. Αν όμως παρέλθει διάστημα 2 χρόνων, χωρίς η διαδρομή να δημοσιευτεί και χωρίς επικοινωνία του ανοίξαντα με την αναρριχητική κοινότητα μπορεί να γίνει αποπεράτωση ή προσπάθεια ελευθέρωσης της διαδρομής. Όσοι εγκαταλείπουν προσωρινά τη διάνοιξη ή την ελευθέρωση μιας διαδρομής συνιστάται να επισημαίνουν την έναρξη της προσπάθειάς τους δένοντας ένα κορδόνι στην πρώτη ασφάλεια.
3.2 Ανανέωση διαδρομής
3.2.1. Κάθε ανοίξας, όπως αναφέρθηκε, κατέχει ως πνευματικό δικαίωμα τη διαδρομή του. Αυτό όμως δημιουργεί και υποχρεώσεις ως προς τη διαδρομή. Η διαδρομή πρέπει να είναι σκαρφαλώσιμη όπως όταν ανοίχτηκε. Πρακτικά βέβαια, αυτό είναι αδύνατο. Κάποια στιγμή, που εξαρτάται από το περιβάλλον, η διαδρομή πρέπει να ανανεώνεται. Υπεύθυνος για το χρόνο και την ποιότητα της ανανέωσης είναι μόνο ο ανοίξας/ντες.
3.2.2. Διεθνώς, για διαδρομές-σύμβολα, όπως η Comici στην Cima Grande, η Schmitt στο Matterhorn κα., υπάρχει η τάση να μην ανανεώνονται καθόλου με τη λογική ότι α) η τεχνική ικανότητα των αναρριχητών έχει ανέβει οπότε πολλές από τις ασφάλειες είναι περιττές, β) έχουν εφευρεθεί νέα συστήματα ασφάλισης, που καθιστούν τις ασφάλιση με φορητές ασφάλειες ευκολότερη και γ) η ανασφάλεια που προσθέτουν οι παλαιωμένες ασφάλειες προσθέτουν ένα στοιχείο περιπέτειας που προσομοιάζει τη αναρρίχηση της διαδρομής περισσότερο με εκείνη των πιονέρων.
3.2.3. Ανανέωση χωρίς την άδεια του/των ανοιξάντων δεν νοείται. Αν όμως δεν είναι δυνατή η επικοινωνία με τον κύριο ανοίξαντα πρέπει να γίνει επικοινωνία με τον σχοινοσύντροφο του ή τέλος αν κανείς από τους δυο δεν είναι προσβάσιμος να ληφθεί απόφαση από την αναρριχητική κοινότητα με γνώμονα το πνεύμα των ανοιξάντων, την διόρθωση μόνο των οφθαλμοφανών λαθών και την τήρηση της παράδοσης της περιοχής.
3.2.4. Ανανέωση σε οργανωμένα πεδία μπορεί και πρέπει να γίνεται με ευθύνη των τοπικών φορέων (ορειβατικών συλλόγων, δήμος, περιφέρεια, ΕΟΟΑ κλπ.). Η διαχείριση των πεδίων αποτελεί ένα κρίσιμο θέμα στις σχέσεις των αναρριχητών και των φορέων κυρίως ως προς το ποιος έχει την ευθύνη της ποιότητας και της ασφάλειας των διαδρομών.
4. Αθλητικές διαδρομές σε οργανωμένα πεδία
4.1 Γενικές αρχές
4.1.1. Κάθε σπορ διαδρομή πρέπει ν’ ανοίγεται με άρτιο τεχνικό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι έχει επιλεχθεί η ωραιότερη γραμμή και έχει ασφαλιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο αναρριχητής ν’ ασχολείται κυρίως με την τεχνική επίτευξη της διαδρομής και όχι με την εξασφάλιση της ασφάλειας του.
4.1.2. Οι διαδρομές πρέπει να εξοπλίζονται (και βαθμολογούνται) γι’ αυτόν που θα τις σκαρφαλώσει και όχι για τον ανοίξαντα, ο οποίος έχει το «πλεονέκτημα» της επανειλημμένης εξάσκησης κατά το άνοιγμα. Παρόλο που αυτή η παραδοχή είναι πολύ σημαντική, είναι επίσης πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητή και αποδεκτή, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι διαδρομές ανοίγονται εθελούσια και όχι ως μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου.
4.1.3. Μια διαδρομή μπορεί να θεωρηθεί «τέλεια» ανοιγμένη όταν αποδίδει μια αίσθηση αρμονίας και είναι πλήρως εξοπλισμένη με τρόπο που κάποιο άτομο με ίδιο επίπεδο ικανότητας με αυτό της διαδρομής μπορεί να φτάσει στο ρελέ σώος και υγιής.
4.1.4. Η διαδρομή «είναι εντάξει» μόνο όταν είναι σκαρφαλώσιμη μέσα σε λογικά πλαίσια ασφάλειας.
4.1.5. Κάθε διαδρομή απαιτεί χρόνο και αφοσίωση για να γίνει με «άρτια τεχνικό τρόπο». Η απουσία χρόνου από τα ανοιχτήρια δημιουργεί προβλήματα ασφάλισης και όχι σπάνια δεν επιλέγεται η καλύτερη δυνατή γραμμή.
4.1.6. Σκάλισμα πιασιμάτων και πατημάτων (chipping) δεν πρέπει να γίνεται επ’ ουδενί. Επιπλέον, το «τικάρισμα» πιασιμάτων, δηλαδή το σημάδεμα των πιασιμάτων και πατημάτων, πρέπει ν’ αποφεύγεται ώστε να μην αλλοιώνει την προσπάθεια άλλων αναρριχητών (on sight).
4.1.7. Οι διαδρομές πρέπει να είναι αναγνωρίσιμες και να μη μπερδεύονται με άλλες. Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται η αναγνώριση επαφίεται στα ήθη της περιοχής.
4.1.8. Οι αναρριχητές που σχεδιάζουν να ανοίξουν νέες διαδρομές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους το ιδιοκτησιακό ή/και διαχειριστικό καθεστώς της περιοχής που βρίσκονται τα βράχια.
4.1.9. Οι αναρριχητές που σχεδιάζουν να ανοίξουν νέες διαδρομές πρέπει να ερευνούν αν στην περιοχή φωλιάζουν πουλιά ή/και ευδοκιμούν σπάνια φυτά. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει ν’ ανοίγουν διαδρομές σε απόσταση που μπορεί να ενοχλήσει κάποια φωλιά και δε θα βλάψουν σπάνια φυτά.
4.1.10. Οι αναρριχητές που ανοίγουν νέες διαδρομές σε ένα υπάρχον πεδίο συνιστάται να έχουν εκτελέσει αρκετές από τις παλιότερες διαδρομές του πεδίου ώστε να γνωρίζουν το ύφος (το στιλ) του πεδίου, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
4.2 Ασφάλιση αθλητικών διαδρομών σε οργανωμένα πεδία
4.2.1 Η τοποθέτηση των ασφαλειών σε μια αθλητική διαδρομή δεν πρέπει να προσθέτει δυσκολία.
4.2.2 Οι ασφάλειες στις νέες διαδρομές συνιστάται να τοποθετούνται με φειδώ, πάντα όμως κρατώντας τις διαδρομές ασφαλείς κατά το δυνατόν. Η τοποθέτησή τους συνιστάται να είναι τέτοια που να μην εκθέτει τους αναρριχητές σε σοβαρό κίνδυνο τραυματισμού.
4.2.3 Ο αναρριχητής που ανοίγει μια νέα διαδρομή πρέπει γι αυτό το λόγο να λαμβάνει υπόψη του και τις δεξιότητες των άλλων αναρριχητών, όπως:
Ανάστημα: οι ασφάλειες πρέπει να τοποθετούνται έτσι ώστε να μπορούν να τις φτάσουν από μια βολική θέση (με το μπράτσο λυγισμένο) ασφάλισης και οι κοντύτεροι αναρριχητές.
Δυνατότητα: οι ασφάλιση πρέπει ν’ αντιστοιχεί στο επίπεδο δυσκολίας της διαδρομής και για το επίπεδο ικανότητας των αναρριχητών
4.2.4 Μια λογική ασφάλιση είναι αυτή που δεν χρειάζεται υπερβολική προσπάθεια για να περαστεί το σχοινί, δεν είναι μακριά κάτω από τα πόδια του αναρριχητή και δε θα τον προσγειώσει σε πατάρι ή στο έδαφος
4.2.5 Η τοποθέτηση των ασφαλειών πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή τους. Οι βίδες στα μηχανικά βύσματα συνιστάται αν είναι δυνατόν να συσφίγγονται με δυναμόκλειδο, αλλιώς με ένα μικρό γερμανικό κλειδί (ώστε να μη μπορεί ν’ ασκηθεί εύκολα μεγάλη δύναμη) και να μην εξέχουν παραπάνω από ένα εκατοστό από τα παξιμάδια τους. Οι πλακέτες πρέπει να εφάπτονται στο βράχο. Γι’ αυτό το σκοπό ο βράχος συνιστάται να μορφοποιείται κατάλληλα στην περιοχή της πλακέτας. Τα αγκύρια-κρίκοι ασφάλισης πρέπει να τοποθετούνται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Η κόλλα πρέπει να είναι συμβατή με τα αγκύρια και το βράχο και κατάλληλη για το έργο που θα κληθεί να αναλάβει.
4.2.6 Ο βράχος στις διαδρομές αθλητικής αναρρίχησης πρέπει να είναι απαλλαγμένος από σαθρά κομμάτια βράχου.
4.2.7 Οι νέες διαδρομές δεν πρέπει να πλησιάζουν υπερβολικά τις υπάρχουσες. Ενδεικτικά, αν μια πιθανή νέα γραμμή μοιράζεται πιασίματα ή πατήματα με μια διπλανή της, ή αν μπορεί κανείς να σκαρφαλώσει με σχοινί από πάνω μια νέα διαδρομή περνώντας το σχοινί του στο ρελέ της υπάρχουσας πλαϊνής διαδρομής, τότε η νέα διαδρομή είναι πολύ κοντά στην υπάρχουσα.
4.2.8 Οι τρεις πρώτες ασφάλειες της διαδρομής πρέπει να είναι τοποθετημένες σε αποστάσεις τέτοιες ώστε να αποφεύγεται η πρόσκρουση στο έδαφος σε ενδεχόμενη πτώση.
4.2.9 Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την ασφάλιση των διαδρομών πρέπει να είναι πιστοποιημένα σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς (ΕΝ 959) και διεθνείς κανονισμούς (UIAA 123). Το είδος των υλικών αυτών πρέπει να επιλέγεται βάση του περιβάλλοντος στο οποίο θα τοποθετηθούν, με σκοπό την μέγιστη αντοχή τους στο χρόνο. Για τα παραθαλάσσια περιβάλλοντα επιβάλλεται η χρήση μόνιμων ασφαλειών από ανοξείδωτο χάλυβα, με αντίσταση σε διάβρωση ισοδύναμη τουλάχιστον αυτής του χάλυβα τύπου 316L.
4.2.10 Για την ενδιάμεση ασφάλιση πρέπει να χρησιμοποιούνται είτε πλακέτες ασφάλισης με εκτονούμενο μηχανικό βύσμα αγκύρωσης διαμέτρου τουλάχιστον 10 χιλιοστών και μήκους 7-9 εκατοστών, (ενδείκνυνται για σκληρό πέτρωμα, γρανίτη, ασβεστόλιθο κλπ.) είτε αγκύρια-κρίκοι ασφάλισης κόλλας (χημικά αγκύρια) πάχους 10 χιλιοστών και μήκους τουλάχιστον 70 χιλιοστών (ενδείκνυνται για όλα τα πετρώματα).
4.2.11 Για τα ρελέ συνιστάται να χρησιμοποιούνται 2 σημεία αγκύρωσης όπως τα παραπάνω (4.2.9), είτε ανεξάρτητα μεταξύ τους, είτε ενωμένα με αλυσίδα. Για τις διαδρομές μιας σχοινιάς, τα ρελέ συνιστάται να συνδυάζονται με καραμπίνερ καθέλκυσης σε μόνιμη εμπλοκή.
4.2.12 Όλα τα βύσματα πρέπει να τοποθετούνται σε συμπαγή βράχο. Ποτέ δεν πρέπει να τοποθετούνται βύσματα σε σταλακτίτες.
4.2.13 Το ρελέ της διαδρομής συνιστάται να τοποθετείται σε σημείο που να είναι εύκολα προσβάσιμο από τους αναρριχητές και να μη δημιουργεί υπερβολικές τριβές του σχοινιού στο βράχο. Εάν η διαδρομή είναι πολλαπλών σχοινιών, συνιστάται η πρώτη σχοινιά να υπάρχει ως ανεξάρτητη διαδρομή (με κατάλληλες ασφάλειες για τη δυσκολία της και ρελέ).
4.2.14 Στα δύσκολα περάσματα (crux) της διαδρομής συνιστάται να τοποθετείται πάντα μια ασφάλεια πριν. Η ασφάλεια αυτή θα πρέπει να ασφαλίζει την πτώση του αναρριχητή και όχι το πέρασμα (δεν θα πρέπει να μετατρέπει την επικεφαλής αναρρίχηση σε αναρρίχηση με σχοινί από επάνω).
5. Περιβάλλον και προστασία
6. Ανανεώσεις σε οργανωμένα πεδία
6.1 Όλες οι μόνιμες ασφάλειες που δεν πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές (4.2.9) και είναι αμφιβόλου αντοχής ή παρουσιάζουν εμφανή σημάδια υποβάθμισης (π.χ. διάβρωση, παραμόρφωση) συνιστάται να αντικαθίστανται. Για την αντικατάστασή τους πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η παράγραφος των αναρριχητικών ηθών.
6.2 Κατά τη συντήρηση, οι ασφάλειες που αντικαθίστανται συνιστάται να αφαιρούνται από το βράχο. Τα μηχανικά βύσματα που απομένουν συνιστάται να κόβονται σύριζα με τον βράχο και να σπρώχνονται μέσα σε αυτόν. Ιδανικά, η τρύπα συνιστάται να γεμίζεται με κόλλα αγκύρωσης. Τα αγκύρια-κρίκοι συνιστάται απλά να κόβονται σύριζα με τον βράχο.
6.3 Πρόσθεση ασφαλειών σε υπάρχουσες διαδρομές δε πρέπει να γίνεται. Εξαίρεση αποτελεί η διόρθωση λαθών ασφάλισης σε διαδρομές που έχουν ανοιχθεί από επάνω προς τα κάτω. Σε αυτήν την περίπτωση συνιστάται η αλλαγή της υπάρχουσας ασφάλισης μόνο: από αναρριχητές μετά από συνεννόηση με τον αναρριχητή που άνοιξε την διαδρομή ή αν αυτός δεν είναι προσβάσιμος, όπως αναφέρεται στα αναρριχητικά ήθη ή κατά τη συντήρηση της διαδρομής, όπως παραπάνω.
6.4 Σε σπάνια περίπτωση μπορεί να γίνει προσθήκη ασφάλειας/ων όταν υπάρχει αναγνωρισμένο λάθος από την αναρριχητική κοινότητα και μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος (όχι επειδή θα βολεύει καλύτερα).
7. Ανάπτυξη πεδίων
7.1 Ποιοι οργανώνουν πεδία
7.1.1 ΕΟΟΑ
7.1.2 Τοπικοί φορείς
7.1.3 Ορειβατικοί σύλλογοι
7.2 Υπεύθυνος ποιότητας έργου
7.2.1 Η ανάπτυξη διαδρομών ή αναρριχητικών πεδίων θεωρείται τεχνικό έργο οπότε δικαίωμα συμμετοχής σε διαγωνισμό δημοπράτησης του έργου έχουν εργοληπτικές εταιρίες κατέχουσες πτυχίο μηχανικού (πολιτικού ή μηχανολόγου).
7.2.2 Συνιστάται θερμά στις υπηρεσίες μελέτης, ανάθεσης ή δημοπράτησης ενός τέτοιου έργου να ορίζουν ένα ειδικό σύμβουλο σε θέματα αναρρίχησης για να γνωμοδοτεί ως προς την καταλληλότητα, την ποιότητα και την σύνταξη της ειδικής τεχνικής μελέτης των προς ανάπτυξη πεδίων και διαδρομών.
7.2.3 Κατά την ΕΟΟΑ, κατάλληλος γι’ αυτή τη δουλειά, κατέχων τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, είναι ο Οδηγός Βουνού ή άλλος έχον αντίστοιχη επαγγελματική πιστοποίηση με περιγεγραμμένο το αντικείμενο. Το άτομο αυτό μπορεί να εκτελέσει την ειδική μελέτη (που, πόσες και ποιες διαδρομές, χάραξη διαδρομών, μονοπάτια πρόσβασης κλπ.), να κατασκευάσει τις διαδρομές και τα πεδία ή να επιβλέψει τις εργασίες από εξειδικευμένο προσωπικό.
7.2.4 Κατά περίπτωση, κατάλληλος γι’ αυτή την εργασία μπορεί να είναι και εκπαιδευτής ορειβασίας ή αναρρίχησης, όταν δεν υπάρχει οικονομικό όφελος από την δραστηριότητα. Αυτό μπορεί να γίνει κατά την εκτέλεση έργου προερχόμενο από την ΕΟΟΑ ή ορειβατικούς συλλόγους.
7.2.5 Για τη σωστή ανάπτυξη ή ανανέωση οργανωμένων αναρριχητικών πεδίων πρέπει να ακολουθείται σχέδιο δράσης που να εκπονείται συνεργατικά από την ΕΟΟΑ τους τοπικούς ορειβατικούς συλλόγους και τους τοπικούς οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης.
7.2.6 Αντίστοιχα, χρειάζεται να κατατίθεται στην ΕΟΟΑ ένα πλάνο δράσης και ολοκλήρωσης των εργασιών όπου ν’ αναφέρονται η ημερομηνία ανοίγματος κάθε διαδρομής, το ανοιχτήρι και ο εξοπλισμός της. Τοιουτοτρόπως η ποιότητα εκτέλεσης των εργασιών θα πρέπει να μπορεί να ελεγχθεί και από την ΕΟΟΑ.
7.3 Δίκαιο
7.3.1 Κάθε σύμβαση με σκοπό την ανάπτυξη ενός ή περισσοτέρων αναρριχητικών πεδίων ή ανανέωσης/τροποποίησης ήδη υπαρχόντων πρέπει να είναι σύννομη με το δίκαιο συμβάσεων.
7.3.2 Κάθε σύμβαση που περιγράφει εργασία επ’ αμοιβή πρέπει να είναι σύμφωνη με το εργατικό δίκαιο.
7.4 Εκτελεστές του έργου
7.4.1 Ειδικός σύμβουλος. Συντάσσει μελέτη βιωσιμότητας του έργου. Ορίζει τα πεδία και τις διαδρομές, τον τρόπο εξοπλισμού των διαδρομών, τα μονοπάτια πρόσβασης και τα υλικά για τον εξοπλισμό των διαδρομών.
Επιβλέπει την ορθή εκτέλεση των εργασιών.
Πιστοποιεί την ορθή εκτέλεση των εργασιών μετά τη λήξη των εργασιών.
Είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια των εργαζομένων.
Ανοίγει και εξοπλίζει διαδρομές.
7.4.2 Ανοιχτήρια. Είναι αναρριχητές με πλούσια εμπειρία στο άνοιγμα διαδρομών του συγκεκριμένου χαρακτήρα.
7.4.3 Εθελοντές ανοιχτήρια. Είναι αναρριχητές όπως προηγουμένως και μπορούν να συμμετάσχουν όπως αναφέρθηκε σε άνοιγμα ή ανανέωση διαδρομών και πεδίων όπου δεν υπάρχει οικονομικό όφελος.
-
AlexHwaRang
- Posts: 425
- Joined: 01 Jul 2007 16:33
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Ε όχι και εργοληπτικό πτυχίο. Ούτε οδηγός ,ούτε εκπ/της.
Σιγά την επιστήμη πια. Κοινή λογική χρειάζεται.
Όσο για το πρότυπο:
- Λάθος σκοπός, θα έπρεπε να περιορίζεται στην διάνοιξη αθλητικών διαδρομών από πάνω με πλακέτες. Ούτε τραντ, ούτε αλπιν.
- Τα λόγκο με τα σκι και την Ουιεα τι τα έβαλε, θα τους κάνουν μήνυση.
- Για την εργοληψία (το κασέρι) είναι καταφανής η προσπάθεια περιχαράκωσης της δραστηριότητας σε Οδηγούς και εκπ/τες που για μένα είναι εντελώς άσχετο.
Κατά τα άλλα συμφωνώ με την ύπαρξη οδηγιών ή συστάσεων για την διάνοιξη. με έναν τρόπο όμως που να μην περιορίζει την εγγενείς ελευθερία του αθλήματος αλλά και των εργολαβιών.
Σιγά την επιστήμη πια. Κοινή λογική χρειάζεται.
Όσο για το πρότυπο:
- Λάθος σκοπός, θα έπρεπε να περιορίζεται στην διάνοιξη αθλητικών διαδρομών από πάνω με πλακέτες. Ούτε τραντ, ούτε αλπιν.
- Τα λόγκο με τα σκι και την Ουιεα τι τα έβαλε, θα τους κάνουν μήνυση.
- Για την εργοληψία (το κασέρι) είναι καταφανής η προσπάθεια περιχαράκωσης της δραστηριότητας σε Οδηγούς και εκπ/τες που για μένα είναι εντελώς άσχετο.
Κατά τα άλλα συμφωνώ με την ύπαρξη οδηγιών ή συστάσεων για την διάνοιξη. με έναν τρόπο όμως που να μην περιορίζει την εγγενείς ελευθερία του αθλήματος αλλά και των εργολαβιών.
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Κύριε ΚΑΡΑΛΗ μιας σας έθιξε το "δεν ντρέπεστε " αν και δεν ειναι υβρυστικος χαρακτήρας,και μιας επιτέλους αποφασίσατε (πολύ αργά κατα την γνώμη μου ) να γίνει συζήτηση στον Αχαρνών (δημοκρατική διαδικασία, για κακή μου τύχη δεν μπορούσα να είμαι παρών) αν και δεν υπήρχε ενημέρωση για την ημερομηνία όπως είχατε πει οτι θα ανακοινώσετε,σας ζητώ ....ΣΥΓΝΩΜΗ..... και εύχομαι στο μέλλον σε θέματα που αφορούν πολλούς να υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση και συζήτηση είτε μέσο συλλόγων είτε ομαδικός ώστε με δημοκρατικές διαδικασίες να γίνει το καλύτερο για την ορειβασία και την αναρρίχηση...Ελπίζω την επόμενη φορά να είμαστε όλοι παρών διότι όπως είδες και εσύ το θέμα αφορά πολλούς (25 άτομα στην συνάντηση δεν είναι λίγα) και να επικρατήσει η γνώμη των πολλών και οχι των ελαχίστων.....
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
CONAGAI Il Collegio Nazionale (CONAGAI) è l'organo giuridico di coordinamento dei collegi regionali e provinciali delle guide alpine.
NUOVA DATA per la specializzazione in “Allestimento percorsi attrezzati, ferrate e siti di arrampicata"..
Έτσι για να ζεσταθούμε λίγο..
Το ιταλικό σωματείο Οδηγών Βουνού διοργανώνει μαθήματα για τη διάνοιξη via ferrata και τον εξοπλισμό πεδίων αναρρίχησης.
Στην Ιταλία βέβαια αυτές οι εργασίες γίνονται δια νόμου από τους ΟΒ, γι' αυτό και η αρμοδιότητα του CONAGAI, στην Ελλάδα αυτό το δικαίωμα (τουλάχιστον του ελέγχου) δίνεται στην ΕΟΟΑ.
NUOVA DATA per la specializzazione in “Allestimento percorsi attrezzati, ferrate e siti di arrampicata"..
Έτσι για να ζεσταθούμε λίγο..
Το ιταλικό σωματείο Οδηγών Βουνού διοργανώνει μαθήματα για τη διάνοιξη via ferrata και τον εξοπλισμό πεδίων αναρρίχησης.
Στην Ιταλία βέβαια αυτές οι εργασίες γίνονται δια νόμου από τους ΟΒ, γι' αυτό και η αρμοδιότητα του CONAGAI, στην Ελλάδα αυτό το δικαίωμα (τουλάχιστον του ελέγχου) δίνεται στην ΕΟΟΑ.
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Μια διαφορετική, νομική άποψη για το τι επικρατεί στη χώρα μας και θέτει -ρητορικά και μη- ερωτήματα,
στο Σχολές Ορειβασίας, "εγκεκριμένες" ή και "ιδιωτικές"?.
στο Σχολές Ορειβασίας, "εγκεκριμένες" ή και "ιδιωτικές"?.
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Και αν είναι έτσι όλα αυτά για τις σχολές εκπαίδευσης (δηλ. ότι ο καθένας που γουστάρει μπορεί να διεξάγει σχολές χωρίς να δίνει λογαριασμό στην ΕΟΟΑ)
τότε μήπως ισχύει κάτι παρόμοιο και για την παροχή υπηρεσιών στο βουνό όπως η συνοδεία σε αναρριχητικές διαδρομές; Δηλαδή, τί οδηγός και ξε-οδηγός,
άμα πάω στην Εφορεία και δηλώσω "συνοδός αναρρίχησης" και ζητήσω να εκδώσω μπλοκ παροχής υπηρεσιών θα κωλύσω κάπου και γιατί;
τότε μήπως ισχύει κάτι παρόμοιο και για την παροχή υπηρεσιών στο βουνό όπως η συνοδεία σε αναρριχητικές διαδρομές; Δηλαδή, τί οδηγός και ξε-οδηγός,
άμα πάω στην Εφορεία και δηλώσω "συνοδός αναρρίχησης" και ζητήσω να εκδώσω μπλοκ παροχής υπηρεσιών θα κωλύσω κάπου και γιατί;
"Πολλὰ μὲν ἄλλα Νύμφαι κἠμὲ δίδαξαν ἀν᾽ ᾤρεα βουκολέοντα ἐσθλά." Π.Α.
Re: Άνοιγμα και Συντήρηση Αναρριχητικων Διαδρομών.
Κατι τετοια ελεγαν και παλια στην Ομοσπονδία καταδύσεων (μόνο εμείς θα κάνουμε σχολές καταδύσεων) τουλάχιστον ρατσιστική συμπεριφορά ,Μέχρι που ιδιωτικές σχολές οπως η padi άλλαξαν τα δεδομένα και παλιές νοοτροπίες έπεσαν στο κενό και τουλαχιστον στο (τουριστικό κομμάτι) πολλές ιδιωτικές σχολές αναγνωρισμένες απο το κρατος βγάζουν εκπαιδευτές με πολύ καλύτερη κατάρτιση απο αυτην της ομοσπονδίας.Κάτι τέτοιο Ελπιζω να γίνει και στην αναρρίχηση και τα πράγματα να μπουν σε μια πιο δημοκρατική και λογική οδό.Μία Ομοσπονδία που θα ασχολείται με τον εναλλακτικό τουρισμό(σχολές ολων των επιπέδων),οπως και ιδιωτικές σχολές αναγνωρισμένες απο το κράτος (εκπαιδευτές,οδηγοί βουνού) και μια Ομοσπονδία καθαρά αθλητική για τα αγωνίσματα της αναρρίχησης..Βέβαια μέχρι να ρυθμιστούν και να ωριμάσουν τα πράγματα εδω στο Ελλαδιστάν απο τα ΠΑΛΙΑ ΜΥΑΛΑ και τις ΚΛΙΚΕΣ θα εχει περασει πολυς καιρός ακόμα..Εξάλλου νομοθετικά στο τουριστικό κομμάτι (εκπαιδευτές,οδηγοί,συνοδοί,γενικός υπαίθριες δραστηριότητες,συντηρήσεις πεδίων) ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΙΠΟΤΑ και ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει....Εκτός βέβαια αν ξαφνικά βγει κάποιος νόμος του κράτους (οχι εσωτερικοί κανονισμοί ερασιτεχνικής Ομοσπονδίας ιδιωτικού δικαίου) με συγκεκριμένες λεπτομέρειες για το ισχύει και το τι όχι....