Ατύχημα στην Πλάκα Συκιάς
Posted: 24 Jul 2014 21:24
Επειδή πιστεύω ότι τέτοια περιστατικά πρέπει να αναλύονται για εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων, αλλά και επειδή λόγω "χαλασμένου τηλέφωνου" ακούω στα πεδία διάφορες εκδοχές του τι συνέβη, θεωρώ χρήσιμο να κάνω αναφορά στο ατύχημα.
Το Σάββατο 28/06 και ώρα 11:40 περίπου, ο Γιώργος Βουτυρόπουλος είχε πτώση στην τελευταία σχοινιά της παραλλαγής εξόδου του Τσουπρά στη Χλόη. Τη στιγμή που κλίπαρε το μοναδικό βύσμα της διαδρομής, το πιάσιμο που κρατούσε έσπασε, με αποτέλεσμα να πέσει 6-8 μέτρα, να χτυπήσει στην άκρη επικλινούς παταριού και να βρεθεί να κρέμεται στο αρνητικό από κάτω. Εκείνη τη στιγμή η σχοινοσυντροφιά Λαζανά-Αναστασόπουλου βρισκόμασταν στην προτελευταία σχοινιά της Μιχαηλίδη-Λεοντιάδη πριν το διάζωμα, οι Ζέκης-Παλαπάνογλου στη 2η πάνω από το διάζωμα και οι Μπελογιάννης-Κωνσταντινίδης στην 1η. Τραβερσάραμε μέχρι πάνω από τη Χλόη, ο Νίκος έκανε ραπέλ από δέντρο μέχρι το σημείο όπου είχε κατεβάσει τον Βουτ ο σχοινοσύντροφός του (Γιώργος Γιαννάτος), και τον κατέβασε χαμηλότερα σε πατάρι. Αφού κάλεσα το 112 και ζήτησα ασθενοφόρο και ΕΜΑΚ, με τον Γιώργο Γ. κάναμε ραπέλ μέχρι το 5ο ρελέ της Χλόης, ενώ άρχισαν να καταφτάνουν και οι αναρριχητές που βρίσκονταν πάνω από το διάζωμα.
Έγινε γρήγορα σαφές ότι θα χρειαζόμασταν φορείο, αφού ο Γιώργος πονούσε σε κάθε προσπάθεια μετακίνησής του. Ενώνοντας 4 σχοινιά και κάνοντας ραπέλ μέχρι τη βάση με άλλα 2, εγώ και ο Γιώργος Γ. δέσαμε το φορείο που έφερε η Πυροσβεστική μέχρι το χωνί (η ΕΜΑΚ δεν είχε φτάσει ακόμα) και οι υπόλοιποι το ανέβασαν με πολύσπαστο, ενώ με τα 2 εναπομείναντα σχοινιά το οδηγούσαμε από κάτω, ξεσκαλώνοντάς το από τις στέγες και τα δέντρα, όσο μας επέτρεπε το μήκος των δύο σχοινιών. Μέχρι να ακινητοποιηθεί στο φορείο ο Γιώργος και να προετοιμαστεί η κατάβασή του, κατέφθασαν αναρριχητές από την Αθήνα (είχε φτάσει εν τω μεταξύ και η ΕΜΑΚ). Ανέβηκαν μέχρι το 2ο ρελέ της Χλόης ανεβάζοντας σταθερά σχοινιά (της ΕΜΑΚ και ΕΟΔ Αττικής) με τα οποιά αποφασίστηκε να κατέβει το φορείο μέχρι το χωνί, καθώς η μεταφορά του στην τραβέρσα θα ήταν πιο δύσκολη και επικίνδυνη. Η κάθοδος του φορείου άρχισε σούρουπο, και το φορείο λύθηκε από τα σχοινιά κατά τις 23:30. Η μεταφορά στο ιδιαίτερα δύσβατο άνω τμήμα του ρέματος έγινε κυρίως από την Πυροσβεστική/ΕΜΑΚ και τους αναρριχητές. Στο σημείο που αρχίζει η τραβέρσα, μας έφτασαν και τα πρώτα μέλη της ΕΟΔ Αττικής, ενώ ο κύριος όγκος της ομάδας μας συνάντησε λίγο πριν το μονοπάτι για Λαζόρεμα και ενίσχυσε το έργο της μεταφοράς μέχρι το ασθενοφόρο στις 02:00 περίπου. Πρώτη ιατρική εκτίμηση είχε γίνει μόλις το φορείο πάτησε έδαφος από νοσηλευτή-μέλος του ΣΕΟ και λίγο αργότερα από τον γιατρό της ΕΟΔ Αττικής.
Το Σάββατο 28/06 και ώρα 11:40 περίπου, ο Γιώργος Βουτυρόπουλος είχε πτώση στην τελευταία σχοινιά της παραλλαγής εξόδου του Τσουπρά στη Χλόη. Τη στιγμή που κλίπαρε το μοναδικό βύσμα της διαδρομής, το πιάσιμο που κρατούσε έσπασε, με αποτέλεσμα να πέσει 6-8 μέτρα, να χτυπήσει στην άκρη επικλινούς παταριού και να βρεθεί να κρέμεται στο αρνητικό από κάτω. Εκείνη τη στιγμή η σχοινοσυντροφιά Λαζανά-Αναστασόπουλου βρισκόμασταν στην προτελευταία σχοινιά της Μιχαηλίδη-Λεοντιάδη πριν το διάζωμα, οι Ζέκης-Παλαπάνογλου στη 2η πάνω από το διάζωμα και οι Μπελογιάννης-Κωνσταντινίδης στην 1η. Τραβερσάραμε μέχρι πάνω από τη Χλόη, ο Νίκος έκανε ραπέλ από δέντρο μέχρι το σημείο όπου είχε κατεβάσει τον Βουτ ο σχοινοσύντροφός του (Γιώργος Γιαννάτος), και τον κατέβασε χαμηλότερα σε πατάρι. Αφού κάλεσα το 112 και ζήτησα ασθενοφόρο και ΕΜΑΚ, με τον Γιώργο Γ. κάναμε ραπέλ μέχρι το 5ο ρελέ της Χλόης, ενώ άρχισαν να καταφτάνουν και οι αναρριχητές που βρίσκονταν πάνω από το διάζωμα.
Έγινε γρήγορα σαφές ότι θα χρειαζόμασταν φορείο, αφού ο Γιώργος πονούσε σε κάθε προσπάθεια μετακίνησής του. Ενώνοντας 4 σχοινιά και κάνοντας ραπέλ μέχρι τη βάση με άλλα 2, εγώ και ο Γιώργος Γ. δέσαμε το φορείο που έφερε η Πυροσβεστική μέχρι το χωνί (η ΕΜΑΚ δεν είχε φτάσει ακόμα) και οι υπόλοιποι το ανέβασαν με πολύσπαστο, ενώ με τα 2 εναπομείναντα σχοινιά το οδηγούσαμε από κάτω, ξεσκαλώνοντάς το από τις στέγες και τα δέντρα, όσο μας επέτρεπε το μήκος των δύο σχοινιών. Μέχρι να ακινητοποιηθεί στο φορείο ο Γιώργος και να προετοιμαστεί η κατάβασή του, κατέφθασαν αναρριχητές από την Αθήνα (είχε φτάσει εν τω μεταξύ και η ΕΜΑΚ). Ανέβηκαν μέχρι το 2ο ρελέ της Χλόης ανεβάζοντας σταθερά σχοινιά (της ΕΜΑΚ και ΕΟΔ Αττικής) με τα οποιά αποφασίστηκε να κατέβει το φορείο μέχρι το χωνί, καθώς η μεταφορά του στην τραβέρσα θα ήταν πιο δύσκολη και επικίνδυνη. Η κάθοδος του φορείου άρχισε σούρουπο, και το φορείο λύθηκε από τα σχοινιά κατά τις 23:30. Η μεταφορά στο ιδιαίτερα δύσβατο άνω τμήμα του ρέματος έγινε κυρίως από την Πυροσβεστική/ΕΜΑΚ και τους αναρριχητές. Στο σημείο που αρχίζει η τραβέρσα, μας έφτασαν και τα πρώτα μέλη της ΕΟΔ Αττικής, ενώ ο κύριος όγκος της ομάδας μας συνάντησε λίγο πριν το μονοπάτι για Λαζόρεμα και ενίσχυσε το έργο της μεταφοράς μέχρι το ασθενοφόρο στις 02:00 περίπου. Πρώτη ιατρική εκτίμηση είχε γίνει μόλις το φορείο πάτησε έδαφος από νοσηλευτή-μέλος του ΣΕΟ και λίγο αργότερα από τον γιατρό της ΕΟΔ Αττικής.